Η γυναικεία έκφανση του James Brown, ή αλλιώς ότι μας είχε απομείνει από τη σύγχρονη soul μουσική, άφησε το τελευταίο της μήνυμα…
Ζητείται νέος θαρραλέος να ξεθάψει το στέμμα της πριγκίπισσας Amy Winehouse: σήμερα θρηνούμε την βασίλισσα της σύγχρονης soul σκηνής Sharon Jones, η οποία το ποθεί απεγνωσμένα…
«Είμαι ακόμα εδώ» πρόλαβε να ψελλίσει η Sharon μέσα απ’τον τελευταίο δίσκο-soundtrack του ομώνυμου ντοκιμαντέρ,‘Miss Sharon Jones!’ (2016), με την μπάντα της Sharon Jones and The Dap-Kings, προτού αποβιώσει σε ηλικία 60 ετών, παραδιδόμενη στα επιθετικά καρκινικά κύτταρά της. Είναι μια φράση που είτε προέκυψε ακούσια, είτε αποτελεί επίσημο αποχαιρετιστήριο, θα ηχεί για πάντα στις «μουσικοφιλικές» καρδιές των παντός είδους καταπιεσμένων και καταπονημένων επί της Γης, δρώντας ίσως ως μια σανίδα σωτηρίας με μια ισχυρή υπόνοια ελπίδας. Είναι ακόμη εδώ για όλους αυτούς. Για όλους εσάς. Για όλους εμάς!
‘SHARON LAFAYE JONES 1956-2016
Όντας εκ βαθέων λυπημένοι σας ανακοινώνουμε ότι η Sharon Jones απεβίωσε έπειτα από μια ηρωική μάχη έναντι του παγκρεατικού καρκίνου. Ήταν περιτριγυρισμένη από τα αγαπημένα της πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων και των Dap-Kings’sharonjonesandthedapkings.com
Με εμφανώς παγωμένα αισθητήρια αντίληψης της πραγματικότητας, οι υπεύθυνοι του επίσημου site της καθώς και της εταιρίας προώθησής της ‘MotorMouthMedia’ εξέθεσαν στη δημοσιότητα μια ιδιαιτέρως λιτή σχετική ανακοίνωση, τα ξημερώματα Σαββάτου 19 Νοεμβρίου 2016. Προφανώς τα νέα δεν ήταν τόσο απρόβλεπτα, μιας και η μάχη με την ασθένεια της είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον το τελευταίο χρονικό διάστημα :
«Ο καρκίνος μπορεί να είναι εδώ, αλλά εγώ θέλω να συνεχίσω να εμφανίζομαι» ανέφερε η ίδια χαρακτηριστικά σε πρόσφατη συνέντευξή της. Ολόκληρο το soundtrack του ανατριχιαστικού ‘Miss Sharon Jones’ (ο τίτλος του οποίου μοιάζει πλέον διφορούμενος, αν αναλογιστεί κανείς το πόσο θα μας λείψει η Sharon) μπορεί να παραλληλιστεί θεματικά και με το άλμπουμ-οιωνό ‘Blackstar’ του David Bowie, με το οποίο πραγματοποίησε και εκείνος την τελευταία του υπόκλιση. Η ταινία δε έχει ως βασικό περιεχόμενο την προσωπική της μάχη με τον καρκίνο και την ανάκτηση της φωνής μα και της καριέρας της που διέφευγε όλη της τη ζωή μέσα από τα χέρια…
Η Αμερικανή ταλαντούχα Sharon, ξεκίνησε την καριέρα της σε ηλικία σαράντα ετών (!), καθώς είχε συναντήσει στο παρελθόν πολλά εμπόδια, ενώ είχε ταπεινωθεί πολλάκις από ρατσιστικούς φραγμούς του χώρου, που υποδείκνυαν ότι η Jones «παραήταν σκουρόχρωμη» , ή «θα έπρεπε να χάσει κάποια κιλά». Αψηφώντας τις νόρμες της showbiz και της pop (σ.σ.εδώ με την ευρεία έννοια) μουσικής βιομηχανίας, κατάφερε από μια απλή gosperl χορωδός καθολικής εκκλησίας, να μεταμορφωθεί σε ένα αληθινό άστρο της soul, ισάξιο του James Brown και της Aretha Franklin.
To 1996, μετά την εντυπωσιακή απόδοσή της σε μια συμμετοχή, στα πλαίσια ενός session του Lee Fields (Αμερικανός θρύλος της funk), οι υπεύθυνοι Philip Lehman και Gabriel Roth της έδωσαν το κομμάτι ‘Switchblade’ προς ηχογράφηση, παρότι αρχικά προοριζόταν για ανδρική φωνή. Στη συνέχεια μαζί δημιούργησαν τους Sharon Jones and The Dap-Kings (παράλληλα με τη σύσταση της Daptone Records) και μόλις το 2002 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους ‘Dap Dippin’ with Sharon Jones and the Dap-Kings’.
Η ανοδική πορεία της Jones ανακόπηκε απότομα όταν το 2013 διαγνώσθηκε η ασθένειά της και διακόπτοντας το προγραμματισμένο tour συναυλιών υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία και χειρουργείο. Όση θέληση και αν έδειξε η διαδικασία της θεραπείας της επιβάρυνε ιδιαίτερα το μέλλον της, ενώ η ίδια ανέφερε :
«Δεν μπορούσα να τραγουδήσω και δεν μπορούσα να αναπνεύσω, διότι – ο κόσμος δεν καταλάβαινε ότι- είμαι κομμένη κατά μήκος του διαφράγματος».
Στην ίδια δημοσίευση, όσον αφορά στις εμφανίσεις της κατά την ύφεση της ασθένειας, τονίζει :
«Αυτή η ενέργεια! Εννοώ, όλοι λέγαν πως η ενέργεια μου είναι απίστευτη, αλλά κάτι τέτοιο δεν το ένιωθα καθόλου».
Η κατάσταση μπορεί να έμοιαζε ελεγχόμενη πλέον, όμως κατά τη διάρκεια της περιοδείας της για την προώθηση του φιλμ ‘Miss Sharon Jones!’, στα πλαίσια του Toronto Film Festival (2015), παραδέχτηκε στο κοινό της ότι το πρόβλημα έχει επιστρέψει.
Το νέο look της Jones, με ξυρισμένο το κεφάλι, δεν άργησε να γίνει το νέο «σήμα κατατεθέν» της, ενώ όσο εξασθενούσε το σώμα της, τόσο ενδυναμωνόταν η προσωπικότητά της, η θέλησή της και η έμπνευσή της. Φαίνεται πως τον τελευταίο χρόνο της ζωής της δεν κατέθεσε τα όπλα, μα ούτε αναζήτησε «ελιξίρια αιωνιότητας». Αντ’ αυτού φρόντισε με τον τρόπο της να μας προϊδεάσει, αφήνοντας σε αυτό τον κόσμο μια παρακαταθήκη, που θα την κρατήσει ζωντανή τουλάχιστον στα ηχεία μας για δεκαετίες ολόκληρες.
Aut viam inveniam aut faciam ή με λίγα λόγια θα τον βρεις τον δρόμο σου, είτε τουλάχιστον θα τον φτιάξεις. Σε κάθε περίπτωση η ηρωική φιγούρα της Sharon Jones «είναι ακόμα εδώ» να στο υπενθυμίζει!
Πέντε πράγματα που μας δίδαξε η ζωή της Sharon Jones :
♦ Τα όνειρα δε λήγουν ποτέ, απλώς μερικές φορές αναβάλλονται…
♦ «Δεν προσπαθώ να γίνω μια ποπ τραγουδίστρια» (Να είσαι ο εαυτός σου.)
♦ «Ήξερα ότι θα γίνω διάσημη σε πιο μεγάλη ηλικία» (Μην τα παρατάς ποτέ!)
♦ Η μουσική είναι για όλους!
♦ «This land is your land » (και είναι όλων μας…)
