BREXIT: H Ευρώπη, μια ήπειρος που γερνάει ολοένα και πιο γρήγορα, γιατί να μεταθέτει το βάρος των αποφάσεων του μέλλοντος σε εκείνους που δε θα το ζήσουν;
Κάθε μεγάλο και ιστορικό πολιτικό γεγονός, όπως αυτό των αποτελεσμάτων του Βρετανικού δημοψηφίσματος, είναι επόμενο να πυροδοτεί ένα μεγάλο κύκλο συζητήσεων σε πολλούς τομείς της κοινωνίας. Ακριβώς επειδή πρόκειται για ιστορικό γεγονός, είναι υποχρέωση μας να αναλογιστούμε με νηφαλιότητα τι μαθήματα παίρνουμε για το μέλλον της ιστορίας μας. Αυτής που ζούμε και διαμορφώνουμε.
Πριν τρέξουμε να προδικάσουμε αν πρόκειται για Braccident η όχι, πριν ταχθούμε κι εμείς πίσω από μια άποψη και στυλώσουμε τα πόδια γερά, τι μπορεί να μας διδάσκουν οι εξελίξεις αυτή τη φορά;
Πολλά τα μαθήματα, όμως εκείνο που μου κεντρίζει, προσωπικά, το ενδιαφέρον είναι το ζήτημα της δικαιοσύνης της ψήφου σε σχέση με την ηλικία. Με τις γενιές αν θέλετε. Για ακόμη μια φορα οι νεότερες γενιές, αυτές που θα φέρουν την ευθύνη της υλοποίησης της οποιας απόφασης, δε συμφωνούν με τη γηραιότερη, εκείνη που θα “φύγει” νωρίτερα. Ναι, η Ευρώπη είναι μια ήπειρος που γερνάει ολοένα και πιο γρήγορα, όμως γιατί να μεταθέτει το βάρος των αποφάσεων του μέλλοντος σε εκείνους που δε θα προλάβουν να το ζήσουν;
Πηγή πίνακα: Brookson
| Age Group | Median Age | Remain | Leave | Life Expectancy | Average numbers of years they have to live with decision |
| 18 – 24 | 21 |
64% |
24% |
90 | 69 |
| 25 – 49 | 37 |
45% |
39% |
89 | 52 |
| 50 – 64 | 57 |
35% |
49% |
88 | 31 |
| 65+ | 73 |
33% |
58% |
89 | 16 |
“Μπροστά στην κάλπη (και σε άλλη μια περίπτωση… ) είμαστε όλοι ίσοι”. Χιλιοειπωμένο πολιτικό τσιτάτο που όμως πέρα από το να φουσκώνει τα στήθη μας ως πολίτες, μας εξυπηρετεί πραγματικά;
Να μια άλλη άποψη.
-Πολεμική;
-Ελιτίστικη;
-Αφελής;
Όχι, καθόλου. Τίποτα από αυτά. Απολύτως συμβατή με μια πραγματικότητα που δεν επιδέχεται πολλές διαφορετικές μεταφράσεις: τη διάρκεια της ζωής μας, την ηλικία. Είναι βολικό να τραβάμε γραμμή και (δυστυχώς) το κάνουμε συχνά. Στα 17 δεν είσαι αρκετά ώριμος για να έχεις δικαίωμα στην ψήφο αλλά στα 80 κουβαλάς λαμπρή εμπειρία και συμμετέχεις. Δεν είναι έτσι! Και το ξέρουμε. Το βλέπουμε και το είδαμε.
Θα ήθελα, λοιπόν, να υπάρχει δικαίωμα μισής ψήφου σε νεότερους όπως και σε εκείνους που βρίσκονται στη δύση τους. Από τα 16 μέχρι τα 20, για παράδειγμα, να προετοιμάζεσαι και να ωριμάζεις, με αυτόν τον τρόπο, για το μελλοντικό καθολικό σου δικαίωμα ψήφου και μετά τα 70 να συνειδητοποιείς, με την ίδια λογική, πως το μέλλον θα το παραλάβει, πλέον, κάποιος άλλος Το βρίσκω δικαιότερο.
Η ζωή του ανθρώπου έχει αρχή, μέση και τέλος. Όπως έχει εξάρτηση, ακμή, ωρίμανση και παρακμή. Ας το παραδεχτούμε και ας προσαρμοστούμε.
Πρόθεση μου δεν είναι να γίνω άλλος ένας παντογνώστης του internet προσφέροντας “ψαγμένες” προτάσεις για να ανατρέψουμε το “κακό αρτηριοσκληρωτικό σύστημα πριν μας ξεζουμίσει”… Κάθομαι κι εγώ, όπως κι εσύ και παρατηρώ με δέος όσα γίνονται γύρω μου με την ελπίδα να με κάνουν εξυπνότερο, όχι πιο φανατικό, όχι πιο σίγουρο για όσα ήδη ήξερα.
“Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται. Άπαξ, που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία.”
Να τη φτιάξουμε στα μετρα όλων μας τότε.
Στέφανος Στασινόπουλος