ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ
Μια γυναίκα δυναμική, μαγευτική με πολλούς οπαδούς αλλά και εχθρούς. Πριγκίπισσα των Μολοσσών της Ηπείρου και μετέπειτα Βασίλισσα της Μακεδονίας. Μια εκρηκτική προσωπικότητα που είχε τραγικό τέλος, στη σκιά δύο μεγάλων ανδρών της Ιστορίας.
Η αγάπη του Μέγα Αλέξανδρου για τη μητέρα του έχει μείνει στην ιστορία, καθώς ήταν το άτομο στο οποίο ο μεγάλος στρατηλάτης είχε την περισσότερη αδυναμία από όλα. Η μητέρα του Ολυμπιάδα κατείχε την υψηλότερη θέση στη καρδιά του και τίποτα δεν την ξεπερνούσε. Η αγάπη αυτή ήταν αμοιβαία, ωστόσο για χάρη αυτής η Ολυμπιάδα δεν δίσταζε σε τίποτα.
Το όνομα το οποίο της δόθηκε όταν γεννήθηκε, το 373 π.Χ στην Αρχαία Πασσαρώνα, ήταν Πολυξένη. Η Πολυξένη, είχε ευγενική καταγωγή καθώς ήταν μια από τα τρία παιδιά του Νεοπτόλεμου Β΄ και πριγκίπισσα των Μολοσσών της Ηπείρου.
Το Αρχαίο Όρραον , η αρχαία ακρόπολη των Μολοσσών (Photo by Harry Gouvas)
Από μικρή ηλικία, η Πολυξένη φανέρωνε με κάθε ευκαιρία το ανήσυχό της πνεύμα.
Στη συνέχεια απέκτησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον σχετικά με τα μεταφυσικά και επιθυμούσε να μάθει όσο γίνεται περισσότερα σχετικά με τη ζωή και το θάνατο. Ήταν πολύ μορφωμένη, και αυτό ήταν το κύριο χαρακτηριστικό που την ξεχώρησε στη μετέπειτα ζωή της στο βασίλειο των Μακεδόνων.
Αυτή η επιθυμία της να έρθει πιο κοντά σε απαντήσεις σχετικά με τη ζωή και το θάνατο, την οδήγησε στο Μαντείο της Δωδώνης, όπου έμεινε για χρόνια προκειμένου να μάθει τα ιερατικά μυστικά.
Επίσης, ήταν μυημένη στα Βακχικά Μυστήρια και ήταν ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης, όπου γνώρισε τον σύζηγό της και βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Β΄.
Φίλιππος Β΄
Πέρα από τα πνευματικά χαρίσματα, την εξυπνάδα και την σπιρτάδα της, η Πολυξένη (που θα πάρει το όνομα Μυρτάλη μετά τον γάμο της), ήταν ταυτόχρονα μια πολύ εντυπωσιακή γυναίκα.
Τα μαλλιά της ήταν κόκκινα, που αποτελούν όπως λέγεται χαρακτηριστικό των Μολοσσών της Ηπείρου, είχε ανοιχτά καστανά μάτια και λευκό δέρμα. Η Ολυμπιάδα ήταν γνωστό πώς διατηρούσε στο δωμάτιο της εξημερωμένα φίδια τα οποία ήταν τελείως άκακα και είχαν συμβολική σημασία που συνδέεται με τη θρησκεία.
Το όνομα της γυναίκας αυτής, άλλαξε αρκετές φορές στη ζωή της. Μέχρι τώρα την έχουμε δει να ονομάζεται Πολυξένη, και Μυρτάλη.
Στη συνέχεια ο σύζυγός της και βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β΄, της έδωσε το όνομα Ολυμπιάδα, μετά από νίκη του στους Ολυμπιακούς αγώνες το 356 π.Χ επειδή θεώρησε ότι εκείνη του έφερε τύχη αλλά και επειδή ήθελε να της δώσει ένα όνομα μοναδικό. Ακόμη, στη συνέχεια θα της δώσει το όνομα Στρατονίκη μετά από τις νίκες που είχε στην εκστρατεία του αφού την γνώρισε, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε ιδιαίτερα. Είναι γνωστή κατά κύριο λόγο με το όνομα Ολυμπιάδα.
Είναι γνωστό ότι η Ολυμπιάδα αν και νόμιμη σύζηγος του Φιλίππου Β΄, δεν είχε πολύ καλές σχέσεις μαζί του. Μεταξύ τους υπήρχε συνεχώς ένταση, εκρήξεις και διχασμός καθώς προκειται αναμφισβήτητα για δύο ιδιαίτερα έντονες προσωπικότητες.
Παρ’όλα αυτά, ο Φίλιππος όσο έλειπε από τη Μακεδονία, εμπιστευόταν σε εκείνην τη διακυβέρνηση καθώς εμπιστευόταν τις ηγετικές τις ικανότητες, τη σοβαρότητα, τη σχολαστικότητα και τη σύνεση με βάση τις οποίες η Ολυμπιάδα διαχειριζόταν τα όποια προβλήματα προέκυπταν.
Η Ολυμπιάδα είχε ως μεγάλο της σκοπό, να γίνει ο γιός της ο Αλέξανδρος, ο διάδοχος του Φιλίππου Β΄. Από τη στιγμή που οι γονείς του Αλέξανδρου δεν ήταν και οι δύο Μακεδόνες, δεν ήταν σίγουρο ότι θα ήταν εκείνος ο διάδοχος και αυτό ήταν που φοβόταν η Ολυμπιάδα.
Αν ο Φίλιππος αποκτούσε γιο με κάποια άλλη γυναίκα από τη Μακεδονία, τότε η διαδοχή θα πήγαινε στον Μακεδόνα απόγονο και όχι στον Αλέξανδρο. Ο Αλέξανδρος πήρε από τα παιδικά του χρόνια την καταλληλότερη εκπαίδευση για έναν διάδοχο. Δάσκαλος του ήταν ο Αριστοτέλης. Παράλληλα ο Αλέξανδρος έδιχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον σχετικά με τις υποθέσεις του βασιλείου, τα θέματα που αφορούσαν τις μάχες αλλά και τη διπλωματία.
Στην συνείδησή του χαραγμένη ήταν πάντα η καταγωγή του, την οποία φρόντιζε συχνά να του θυμίζει κυρίως η μητέρα του, προκειμένου να του δίνει κίνητρο και δύναμη ώστε να μοιάσει στους προγόνους του αλλά και να τους ξεπεράσει.
Πιο συγκεκριμένα και με βάση την παράδοση, από τη μεριά της μητέρας του, η καταγωγή του έφτανε στον Αχιλλέα , καθώς ο γιός του Νεοπτόλεμος ήταν εκείνος που ίδρυσε το βασίλειο των Μολοσσών, μέλος του οποίου ήταν η μητέρα του.
Από την πλευρά του πατέρα του, Φιλίππου Β΄, η καταγωγή του συνδεόταν με τον ημίθεο Ηρακλή ο οποίος υπήρξε γενάρχης της δυναστείας των Αργεαδών Μακεδόνων. Η καταγωγή του αυτή, συνέβαλε αρκετά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Τίποτα δεν θα εμπόδιζε τον στόχο της αυτό και έτσι δεν δίσταζε να προχωρήσει σε μηχανορραφίες και δολοπλοκίες στην Πέλλα.
Ωστόσο, λέγεται ότι η ίδια η Ολυμπιάδα ομολόγησε στον Φίλιππο Β΄, ότι ο Αλέξανδρος δεν ήταν δικό του παιδί, αλλά του Δία ο οποίος τη γονιμοποίησε παίρνοντας τη μορφή φιδιού.
Για το λόγο αυτό, ο Φίλιππος Β΄ την κατηγόρησε για μοιχεία και αποφάσισε να χωρίσει την Ολυμπιάδα στέλνοντάς την πίσω στο βασίλειο των Μολοσσών στην Ήπειρο, όπου παρέμεινε για 12 χρόνια. Εκεί κυβέρνησε μόνη της το βασίλειο, αφού ο αδελφός της και βασιλιάς των Μολοσσών πέθανε.
Στην Ήπειρο, άσκησε πολιτική δράση ιστορικής σημασίας, καταφέρνοντας να ζωντανέψει το χαμένο κύρος της δυναστείας των Αιακιδών, με την εισροή νέων ηπειρωτικών φύλων και δημιουργώντας συμμαχίες. Το 317 π.χ επέστρεψε στη Μακεδονία.
Ο Δίας αποπλανεί την Ολυμπιάδα, Τζούλιο Ρομάνο, 1526-1534.
Μετά τη δολοφονία του Φιλίππου Β΄, ο Αλέξανδρος ανέλαβε τον θρόνο καθώς κατάφερε να παραμερήσει τους όποιους άλλους διεκδικητές του και ξεκίνησε το έργο του προκειμένου να πραγματοποιήσει τα σχέδια του πατέρα του αλλά και να τα ξεπεράσει.
Παράλληλα και ενώ η Ολυμπιάδα είχε παραμείνει στην Μακεδονία, μακριά από το γιο της ο οποίος ήταν και ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της, η δύναμη που είχε πια στα χέρια της ήταν περιορισμένη. Τοποτηρητής τώρα είναι ο έμπιστος του Φιλίππου (και κατά συνέπεια του Αλεξάνδρου), Αντίπατρος. Ωστόσο ο Αντίπατρος ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός της Ολυμπιάδας.
Οι σχέσεις μεταξύ τους ήταν πάντοτε άσχημες και ο Αντίπατρος προσπαθούσε να περιορίσει την επιρροή και τη δραστηριότητα της Ολυμπιάδας. Και οι δυό τους αλληλογραφούσαν με τον Αλέξανδρο και στα γράμματά τους ήταν φανερή η αμοιβαία αντιπάθεια. Μάλιστα η Ολυμπιάδα δεν δίστασε να προβεί σε ραδιουργίες εναντίον του. Η αγάπη που έτρεφε όμως ο Αλέξανδρος για τη μητέρα του υπερέβενε κάθε λόγο του Αντίπατρου.Πιο συγκεκριμένα λέγεται ότι όταν ο Αλέξανδρος διάβαζε αυτά τα γράμματα, είπε πως ” Ο Αντίπατρος δεν γνωρίζει ότι ένα δάκρυ της μητέρας μου αρκεί για να σβήσει χίλιες επιστολές”.
Μετά τον θάνατο του Μέγα Αλέξανδρου, η Ολυμπιάδα ήταν απαρηγόρητη. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο γιός της πέθανε από φυσικά αίτια. Θεωρούσε ότι ο θάνατός προέκειψε μετά από δηλητήριο που του έδωσαν οι στρατηγοί του για να πάρουν μερίδιο στην εξουσία όσων μέχρι τώρα είχαν κατακτηθεί.
Το μίσος του Αντιπάτρου και της Ολυμπιάδας, μεταφέρθηκε ανάμεσα στον γιο του, τον Κάσσανδρο και στην Ολυμπιάδα. Ο Κάσσανδρος αναλαμβάνει κυρίαρχος στρατηγός στη Μακεδονία και ο Φίλιππος Αρριδαίος με την Ευρυδίκη συμμάχησαν μαζί του και τον ανακήρυξαν επιμελητή του Μακεδονικού θρόνου.
Η Ολυμπιάδα προχώρησε σε δολοφονία του Φιλίππου Αριδαίου και της Ευριδίκης (μάλιστα ο ένας, ο Φίλιππος Αριδαίος ήταν ετεροθαλής αδερφός του Μέγα Αλέξανδρου). Τότε ο Κάσσανδρος διέταξε την θανάτωσή της αφού πρώτα την περικύκλωσε στο λιμάνι της Πύδνας.
Επίσης ο Κάσσανδρος είναι υπεύθυνος για τον θάνατο εξαιτίας δηλητηριασμού, της συζήγου του Αλεξάνδρου Ρωξάνης και του μοναδικού νόμιμου απογόνου του Αλεξάνδρου Δ΄ καθώς ο τελευταίος ήταν και ο νόμιμος διάδοχος.
Η Ολυμπιάδα λέγεται πώς βρήκε τον θάνατο όταν οι άντρες του Κάσσανδρου την αιχμαλώτησαν και την έσφαξαν, αφήνοντας το σώμα της άταφο, είτε εξαιτίας λιθοβολισμού, τον οποίο κύρηξε ο Κάσσανδρος καλώντας να συμμετέχουν όσους με άμεσο ή με έμμεσο τρόπο έχει βλάψει η Ολυμπιάδα.
Πηγή:wikipedia