Καμιά καλή πράξη, όσο μικρή κι αν είναι, δεν πάει χαμένη
…είπε ο Αίσωπος, λέει.
Δεν ξέρω αν το είπε, αλλά να δεις μάλλον είναι αλήθεια.
Χθες το πρωί, γύρω στις 7 και 20, κόλλησα μια «καλημέρα» πίσω από μια θέση λεωφορείου.
Εσύ έχεις ξαναδεί μια όμορφη καλήμερα στο λεωφορείο;
Ύστερα, σηκώθηκα και κάθισα απέναντι. Δυο-τρεις στάσεις μετά μπήκε και κάθισε πίσω από τη θέση αυτή μια νυσταγμένη κυρία. Το πρόσεξε, απόρησε και μετά χαμογέλασε πλατιά, και να, το έβλεπες, για 2-3 δευτερόλεπτα δεν σκεφτόταν ότι δεν πρόλαβε να πιει καφέ, ότι έχει δύο reports να στείλει μέχρι τις 12, ότι έχει σίδερο μόλις γυρίσει σπίτι, ότι πρέπει να διαβάσει τον μικρό για το τεστ.
Σκεφτόταν καλημέρα…
Πήγη: http://thekalimeraproject.blogspot.gr/?m=1
Όλα ξεκίνησαν μια Παρασκευή του Νοέμβριου… Ήταν μεσημέρι μετά από ένα 7ωρο μάθημα όταν μπήκα στο μετρό για να πάω επιτέλους σπίτι μου. Δεξιά έτσι όπως κατέβηκα τις κυλιόμενες βλέπω ένα κίτρινο χαρτάκι να μου λέει μια χρωματιστή καλημέρα. Αμέσως ένιωσα καλύτερα και σταμάτησα να είμαι κατσουφιασμένη. Αντίθετα έσκασα ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά…
Καλημέρα στο σταθμό του μετρό Συγγρού-Φιξ!
Χωρίς αρχικά να ξέρω ποιος το ξεκίνησε όλο αυτό είπα στον εαυτό μου ότι αφού ένιωσα εγώ καλά με αυτή την καλημέρα θέλω να κάνω και τους άλλους να νιώσουν το ίδιο όμορφα. Μπήκα αρχικά και έψαξα με το hashtag #thekalimeraproject σε facebook και instagram και συνειδητοποίησα πως είναι ένα πολύ όμορφο project από μια ομάδα δημιουργικότατων ανθρώπων που ήθελαν να ομορφύνουν το κέντρο της πόλης μας .. και ταυτόχρονα ήθελαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους.
Έτσι την επομένη κιόλας μέρα πήγα και αγόρασα κίτρινα χαρτάκια και άρχισα να γράφω πάνω μια πολύχρωμη καλημέρα μαζί με άλλα αισιόδοξα μηνύματα, όπως « ο προορισμός πάντα άγνωστος θα είναι… κάνε την διαδρομή να αξίζει» ή «της είπες ότι την αγαπάς σήμερα? … αν όχι πάρτην τηλέφωνο τώρα». Από κάτω έγραφα μια μεγάλη «καλημέρα» και το #thekalimeraproject.
Αγάπη μόνο …”Καλημέρα”
Έβαλα στόχο να κολλάω στα κρυφά χωρίς να με βλέπει κάνεις δέκα τέτοια χαρτάκια την ημέρα. Aφού τα κολλούσα χαμογελούσα με ευχαρίστηση ότι σήμερα έκανα μια καλή πράξη, τόσο μικρή, χωρίς καμία δαπάνη χρημάτων ή χρόνου. Απλά κόλλησα μια χρωματιστή καλημέρα σε ένα βαγόνι του μετρό …
Μετά από λίγες μέρες βλέπω στο instagram ότι μια κοπέλα ανάρτησε μια φωτογραφία με το δικό μου χαρτάκι, γράφοντας ότι είχε ένα πολύ δύσκολο μάθημα και πολλά νευρά, αλλά όταν είδε να της λέει καλημέρα ένας άγνωστος αμέσως η μέρα της έγινε καλύτερη. Επίσης προχθές μια κυρία έβαλε τα γυαλιά της μυωπίας για να διαβάσει το χρωματιστό χαρτάκι μου και μετά χαμογελούσε επί πέντε λεπτά. Εγώ προσπαθούσα να μην αντιδράσω μιας και δεν ήθελα να καταλάβει ότι ήμουν εγώ εκείνη που το έβαλε.
You have to believe..
have a great day .. good morning people!
Μετά από μέρες με προσέγγισε και η δημιουργός αυτού του project και μου εκμυστηρεύτηκε πως στόχος είναι « να δώσουμε λίγη χαρά στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Αυτό και μόνο! Είναι η προσπάθεια μας να βάλουμε στους ανθρώπους όσο το δυνατόν περισσότερα χαμογέλα, να ξεχαστούν για λίγο από τις υποχρεώσεις τους, έστω και για δευτερόλεπτα»
Η προσπάθεια αυτή διεξάγεται 2,5 χρόνια τώρα και πριν μερικούς μήνες έφτιαξαν το #thekalimera project ώστε να διαδοθεί σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους «αφού το κάνουν αυτοί θα το κάνω κι εγώ». Ουσιαστικά πρόκειται για μια ομάδα τριών ανθρώπων που θέλουν να κρατήσουν την ανωνυμία τους κοντά στα 20 χρόνια τους.
Η συγκεκριμένη δράση είναι αρκετά δημιουργική και επιθυμεί να εμπνεύσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Κάποιος ίσως να την παρομοίαζε με έναν εκσυγχρονισμένο Πίτερ Παν, κι όμως αυτά είναι τα πράγματα, τα καθημερινά, τα απλά, που μπορεί να σου δώσουν λίγη ώθηση ώστε να προχωρήσεις μέσα στη δύσκολη καθημερινότητα σου.
Facebook : https://www.facebook.com/thekalimeraproject/?fref=ts
Instagram: https://www.instagram.com/thekalimeraproject/
“όμορφες Καλημέρες” από την φιλοσοφική..
και έξω από το μουσείο της Ακρόπολης..
Καλημερες ..
