“Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέραιος μοναχός του. Κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι ηπείρου, ένα μέρος στεριάς. Αν η θάλασσα ξεπλύνει ένα σβώλο χώμα, η Ευρώπη γίνεται μικρότερη. Όπως κι αν ξεπλύνει ένα ακρωτήρι ή ένα σπίτι φίλων σου ή δικό σου. Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα. Κι έτσι ποτέ σου μη στέλνεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Για σένα χτυπά.”
Τζον Νταν (1624)
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Άγγλο ποιητή και κληρικό Τζον Νταν (1572-1631) και αποτέλεσαν κάποια στιγμή έμπνευση για τον Αμερικανό συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουέϊ. Ανήκουν στο πεζογραφικό έργο του Νταν, το οποίο φέρει τον τίτλο “Devotions Upon Emergent Occasions, and severall steps in my Sicknes” και δημοσιεύτηκε το 1624.
Στις 20 Ιουνίου 2014, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) δημοσίευσε έκθεση, με τίτλο “Παγκόσμιες Τάσεις” (Global Trends), για τον αριθμό των προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των εσωτερικά εκτοπισμένων σε όλο τον κόσμο το διάστημα 1993-2013. Ο αριθμός των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εκτοπιστούν σε ολόκληρο τον κόσμο είναι ο υψηλότερος που έχει καταγραφεί ποτέ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και ανέρχεται στους 51,2 εκατομμύρια ανθρώπους (μέχρι το τέλος του 2013). Ο μισός προσφυγικός πληθυσμός παγκοσμίως, αναφέρει η Ύπατη Αρμοστεία, είναι παιδιά.
Πηγή: unhcr
Στις 14 Μαϊου 2014, το IDMC (Internal Displacement Monitoring Centre), μέρος του Νορβηγικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες (NRC), παρουσίασε την Παγκόσμια Επισκόπηση 2014, στον Ο.Η.Ε., μαζί με την Ύπατη Αρμοστεία. Η έκθεση αναφέρεται στον εσωτερικό εκτοπισμό για το 2013 και επισημαίνει ότι ένα 63% των 33,3 εκατομμυρίων εσωτερικά εκτοπισμένων (IDPs) που αναφέρθηκαν σε όλο τον κόσμο, προέρχονται από τις εξής πέντε χώρες: τη Συρία, την Κολομβία, τη Νιγηρία, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και το Σουδάν.
Το πρώτο εξάμηνο του 2015, 137.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους και διέσχισαν τη Μεσόγειο, προκειμένου να φτάσουν στην Ευρώπη. Όπως αναφέρει η Ύπατη Αρμοστεία, το ένα τρίτο των ανθρώπων που έφτασαν μέσω θαλάσσης στην Ιταλία και την Ελλάδα, ήταν Σύριοι. Το πρώτο τρίμηνο του 2015 (Ιανουάριος-Μάρτιος), 479 πρόσφυγες και μετανάστες πνίγηκαν ή αγνοούνταν. Κατά το αντίστοιχο διάστημα του 2014, ο αριθμός ήταν διψήφιος:15. Τον Απρίλιο του 2015, 1.308 πρόσφυγες και μετανάστες πνίγηκαν ή αγνοούνταν στη θάλασσα. Το Μάϊο ο αριθμός μειώθηκε στους 68, και τον Ιούνιο στους 12.
Σε παγκόσμια κλίμακα, σύμφωνα με στοιχεία του IDMC, 38 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν λόγω συγκρούσεων από το 1990 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2015, ενώ το 2014 ο αριθμός των εκτοπισμένων ανερχόταν στους 19,3 εκατομμύρια ανθρώπους.
Πηγή: http://www.internal-displacement.org/
Η προσφυγική κρίση γιγαντώνεται. Το Αιγαίο και η Μεσόγειος έχουν μετατραπεί σε περάσματα θανάτου. Οι αριθμοί και τα ποσοστά αυξάνονται. Πρόσφυγες, μετανάστες, ανθρωπινές σωροί και πτώματα πληθαίνουν. Ήταν πριν από περίπου έναν μήνα, όταν ο μικρός Αϊλάν Κουρντί συγκλόνισε την κοινή γνώμη. Λες και δεν ήξερε η κοινή γνώμη. Λες και δεν άκουσε και δεν είδε ποτέ τίποτα. Είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε. Η Ευρώπη “αναζητά” λύσεις. Λες και δε ξέρει κι αυτήν με τη σειρά της ότι για να βρει λύση, πρέπει να κοιτάξει στις αιτίες. Η καμπάνα χτυπά, κι όποιος άκουσε άκουσε. Δυστυχώς είναι αυτός ο σβώλος που έγραψε ο Νταν, που συνέχεια μεγαλώνει. Κι αν, κάθε φορά που η θάλασσα ξεπλένει ένα σβώλο χώμα, η Ευρώπη γίνεται μικρότερη, λίγο μένει ώστε να μη μπορούμε να τη διακρίνουμε με γυμνό μάτι.