Τη φράση «μια εικόνα είναι ίση με χίλιες λέξεις» την ξέρουμε όλοι και λίγο πολύ αντιλαμβανόμαστε το νόημα της. Το να πετύχει κανείς ωστόσο να μεταφέρει στον αναγνώστη/θεατή, μέσω της καρτουνιστικής αναπαράστασης, το περιεχόμενο μιας ολόκληρης πολιτικής ιδεολογίας, είναι άλλο θέμα.
Στο σημείο αυτό λοιπόν έρχεται να μας συστηθεί ο Βραζιλιάνος με Αραβικές ρίζες, πολιτικός καρτουνίστας Carlos Lattuf, έργα του οποίου έχουμε δει να κατακλύζουν (ακόμα και αν δεν το ‘χαμε προσέξει) τις τελευταίες ημέρες τα social media. Αφορμή βέβαια τα γεγονότα στο Παρίσι, τα οποία λόγω κυρίως της πολιτισμικής και κοινωνικής εγγύτητας της Γαλλικής Πρωτεύουσας με τη Δυτική κουλτούρα, συγκλόνισαν τη αντίστοιχη κοινή γνώμη όσο δεν την έχουν συγκλονίσει συνολικά τα 5 τελευταία χρόνια μαζικών δολοφονιών και καταστροφών στη Μέση Ανατολή.
Παράδειγμα τέτοιων καρτούν που σίγουρα έχουν πέσει στην αντίληψη σας:
Η θεματολογία του περιλαμβάνει κυρίως καρτούν ενάντια στον Αμερικάνικο παρεμβατισμό, στον Καπιταλισμό, στο Σιωνισμό, στην Παγκοσμιοποίηση και στο φασισμό, ενώ αντίθετα υποστηρίζει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το Μαρξισμό, το Σοσιαλισμό και το Φεμινισμό.
Τα τελευταία χρόνια το έργο του επικεντρώνεται στα γεγονότα της Αραβικής Άνοιξης, στο Προσφυγικό ζήτημα και στη διαμάχη Ισραήλ και Παλαιστίνης. Για το τελευταίο, δεν είναι λίγες οι φορές που έχει κατηγορηθεί για τάσεις Αντι-σημιτισμού, κάτι στο οποίο ο ίδιος απαντά:
“Τα καρτούν μου δεν επικεντρώνονται στους Εβραίους ή στον Ιουδαϊσμό. Η ένσταση μου έχει να κάνει με το Ισραήλ ως πολιτική οντότητα, ως κυβέρνηση και με το γεγονός ότι οι ένοπλες δυνάμεις του δρουν ως δορυφόρος των Αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή και ειδικότερα στην περίπτωση των πολιτικών εναντίον των Παλαιστινίων. Στις κατηγορίες για Αντι-σημιτισμό απαντώ πως δεν είναι δικό μου λάθος που το Ισραήλ έχει επιλέξει ιερά θρησκευτικά σύμβολα ως εθνικά, όπως το Αστέρι του Δαβίδ και η Επτάφωτη Λυχνία, πάνω σε δολοφονικές μηχανές όπως τα F16…”
