Η φιλοσοφία στην αρχαιότητα ήταν ανδροκρατούμενος χώρος, αλλά αυτές οι γυναίκες φιλόσοφοι αψήφισαν τα κρατούντα ήθη και προσέφεραν τα μέγιστα.
Σε όλο τον κόσμο είναι γνωστός ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας και οι φιλοσοφίες τους. Mέσω αυτών διαμορφώθηκε σχεδόν όλη η πορεία της παγκόσμιας ιστορίας από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα.
Τα διδάγματα τους, δηλαδή η διάδοση της γνώσης, το ερευνητικό πνεύμα και η αμφισβήτηση, αποτέλεσαν το εφαλτήριο για σημαντικά μεταγενέστερα ιστορικά γεγονότα (όπως πχ τη Γαλλική Επανάσταση και τις ιδέες της).
Μέσα σε αυτόν, λοιπόν, τον ανδροκρατούμενο φιλοσοφικό κόσμο, αυτό που ίσως αγνοούμε είναι ότι υπήρξαν και γυναίκες φιλόσοφοι, οι οποίες υπήρξαν πολυγραφότατες και συνέβαλαν στο θαύμα της Αρχαίας Ελλάδας. Θα μπορούσαμε να τις χαρακτηρίσουμε και ως «επαναστάτριες», αφού στα περισσότερα ελληνικά εδάφη δεν ήταν επιτρεπτή η εκπαίδευση των γυναικών, πόσο μάλλον το δικαίωμα να φιλοσοφούν.
Αρήτη της Κυρήνειας –4ος – 3ος αιώνας π.Χ
Η Αρετή (γνωστή και ως Αρήτη) ήταν κόρη του Αριστίππου, ιδρυτή της Κυρηναϊκής σχολής. Ακολουθώντας το δρόμο του πατέρα της, σπούδασε στην ακαδημία του Πλάτωνος και δίδαξε μαθηματικά, φυσική και ηθική φιλοσοφία στην Αττική για αρκετά χρόνια σε 100 περίπου φιλοσόφους. Yπήρξε συγγραφέας σαράντα τουλάχιστον βιβλίων, εκ των οποίων δύο περιελάμβαναν και πραγματείες για τα μαθηματικά. Μετά τον θάνατο του πατέρα της ανέλαβε τη διεύθυνση της Κυρηναϊκής σχολής κατόπιν εκλογής.
Διοτίμα από τη Μαντινεία – Ιέρεια
ο Σωκράτης αναγνωρίζει τη Διοτίμα ως Δασκάλα του , παραδεχόμενος ότι οφείλει τις γνώσεις και τις απόψεις του για τον Έρωτα , ο οποίος δεν έχει καμιά σχέση με την σαρκική έλξη ή τα γήινα κίνητρα, αλλά αποτελεί το κίνητρο και την αναζήτηση με θέρμη οτιδήποτε Ωραίου και Αληθινού.
Η Διοτίμα (δηλαδή αυτή που τιμά τον Δία), ήταν ιέρεια από την αρχαία Μαντίνεια της Αρκαδίας και αναφέρεται στο πλατωνικό «Συμπόσιο» ως σοφή γυναίκα που δίδαξε στον Σωκράτη, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ιδίου, τα μυστήρια του Έρωτος ως πόθου και κινήτρου για το ωραίο και το αληθινό.
Η Διοτίμα γνώριζε καλά την πυθαγόρεια αριθμοσοφία, αλλά και τα δυσκολονόητα γεωμετρικά θεωρήματα. Επίσης, ήταν εκείνη που ανέλαβε τον καθαρμό των Αθηναίων μετά τον λοιμό του 429 π.Χ. Το όνομα της επίσης είναι δηλωτικό δράσεων για την ισότητα ανδρών και γυναικών. Ακόμα, κέντρα μελετών και ιδρύματα φέρουν το όνομα της.
Περικτιόνη – 5ος αιώνας π.Χ
Η Περικτιόνη υπήρξε πυθαγόρεια φιλόσοφος και μητέρα του πασίγνωστου φιλοσόφου, Πλάτωνα. Ήταν συγγραφέας και μαθηματικός επίσης, και κάποια από τα έργα της είναι η «Σοφία» και «Αρμονία της Γυναίκας»
Θυμίστα – Φυσική φιλόσοφος
Η Θυμίστα ήταν σύζυγος του Λέοντος και επιστολογράφος του Επίκουρου. Ονομαζόταν «θηλυκή Σόλων» και ήταν γνωστή ως φυσική φιλόσοφος.
Ιππαρχία των Κυνικών – 360 – 280 π.Χ.
Η Ιππαρχία ερωτεύτηκε πάραυτα τόσο τον ίδιο τον Κυνικό φιλόσοφο, όσο και τα δόγματά του. Από εκείνη την ημέρα, είχε αποφασίσει στην καρδιά της να παντρευτεί τον Κράτη το Θηβαίο και κανέναν άλλο.
Ήταν μέλος της όχι και τόσο διάσημης σχολής των κυνικών, αδελφή του Μητροκλή και σύζυγος του Κράτη του Θηβαίου, ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της κυνικής σχολής. Πίστευε, όπως και οι υπόλοιποι της σχολής, πως για να γίνει κάποιος πολίτης του σύμπαντος πρέπει να απορριφθούν η ισχύουσα κοινωνική και πολιτική τάξη πραγμάτων.
Λασθενία – 4ος αιώνας π.Χ.
Η αγάπη της για τη γνώση διαφαίνεται αναμφίβολα από το γεγονός πως προκειμένου να σπουδάσει στην Ακαδημία του Πλάτωνος, ντυνόταν άνδρας. Η Λασθενία καταγόταν από την Αρκαδία, από όπου και έφυγε έχοντας μελετήσει τα έργα του Πλάτωνα, προκειμένου να σπουδάσει στην Ακαδημία μαθηματικά και φιλοσοφία.
Παντρεύτηκε τον Σπεύσιππο, διευθυντή πλέον της Πλατωνικής Ακαδημίας μετά το θάνατο του μεγάλου φιλοσόφου και σε αυτήν αποδίδεται ο ορισμός της σφαίρας: «Σφαίρα εστίν σχήμα στερεόν υπό μιας επιφανείας περιεχομένον, προς ην, αφ’ ενός σημειουτών εντός του σχήματος κειμένων, πάσαι αι προσπίπτουσαι ευθείαι ίσαι αλλήλαις εισίν»
Θεανώ η Θούρια – 6ος αιώνας π.Χ
Η Θεανώ η Θούρια ήταν αρχαία Ελληνίδα μαθηματικός και αστρονόμος. Καταγόταν από τους Θούριους της Κάτω Ιταλίας και άκμασε περί τον 6ο αιώνα π.Χ.
Η Θεανώ ήταν κόρη του ιατρού Βροντίνου. Υπήρξε αρχικά μαθήτρια και στη συνέχεια σύζυγός του κατά 30 χρόνια μεγαλύτερού της Πυθαγόρα. Δίδαξε αστρονομία και μαθηματικά στις Σχολές του Πυθαγόρα στον Κρότωνα και μετά το θάνατο του συζύγου στη Σάμο.
Επιμελήθηκε τη διάδοση της διδασκαλίας και του έργο του, τόσο στον κυρίως ελλαδικό χώρο, όσο και στην Αίγυπτο, σε συνεργασία με τα παιδιά της την Δαμώ, την Μύια, την Αριγνώτη, τον Μνήσαρχο και τον Τηλαύγη που ανέλαβαν με τη σειρά τους και τη διοίκηση των Πυθαγορείων σχολών.