Κουρασμένος από την δουλειά, γυρίζω σπίτι το μεσημέρι. Μπανάκι, φαγητάκι, αναψυκτικάκι με μπόλικα παγάκια και στο καπάκι άραγμα με φραπεδούμπα στη βεράντα με το λαπτοπ, για την καθιερωμένη αθλητική ενημέρ… συγγνώμη, διασκέδαση ήθελα να πω. Τι διασκέδαση μας λες πάλι ρε παπαρούπα, θα μου πεις τώρα αγαπητέ αναγνώστη.
Με συγχωρείς αλλά τους καλοκαιρινούς μήνες όταν δεν υπάρχουν πρωταθλήματα, δεν μιλάμε πλέον για ενημέρωση… Το αθλητικό κομμάτι των sites και των εφημερίδων περνά σε άλλη φάση, πιο YOLO!
Πας λοιπόν στο περίπτερο να πάρεις τσιγάρα και διαβάζεις στη πρώτη σελίδα μιας αθλητικής εφημερίδας, 8 υποψήφια μεταγραφικά ονόματα ποδοσφαιριστών, η αξία των οποίων όλων μαζί ξεπερνά τα 500.000.000 ευρώ και λες ”Ουαου, μ@λ@κ@ τρελάθηκε ο πρόεδρας, πάμε για Champions League φέτος”. Όρνιο…
Αυτά τα τερτίπια και τα τεχνάσματα για να πουλήσουν φυλλάδες και likes τα αθλητικά μέσα όμως τα ξέρουμε πλέον οι παλιοί. Δεν πιάνουν πια. Τώρα έχουμε τα άλλα κουφά σενάρια. Φεύγει ο Ronaldinho την Δευτέρα από μια ομάδα της Βραζιλίας στην οποία αγωνιζόταν και μέχρι την Πέμπτη όπου θα ολοκληρωθεί η μεταγραφή του σε επόμενη ομάδα της Βραζιλίας, έχει προλάβει να περάσει από Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟ, ΠΑΟΚ, Αστέρα Τρίπολης και Κέρκυρα… Ρε σοβαρευτείτε επιτέλους.
Πάει η ΑΕΚ να κλείσει τον Βάργκας και γίνεται ο πανικός στα social media της. Η παιχτάρα λέει στα Φιλαδέλφεια, πάμε για πρωτάθλημα, Ερχόμαστε κ.τ.λ.! Αργότερα βέβαια μαθαίνουν πως δεν πρόκειται για τον Βάργκας της Φιορεντίνα που κοστίζει 40 εκ. ευρώ, αλλά για έναν από την Βενεζουέλα που συνολικά κόστισε 400 χιλιάρικα. Και δεν θα έρθει στη Φιλαδέλφεια. Στο ΟΑΚΑ θα έρθει.
Ρε παιδιά ελάτε να οργανωθούμε να βγάλουμε μια είδηση της προκοπής
Δεν μπορώ άλλο αθλητικά. Βγαίνω για καφεδάκι. Το βραδάκι όταν γυρίσω θα αράξω στο κρεβατάκι ξάπλα και θα δω τηλεόραση. Όλα τα κανάλια παίζουν πολιτικές εκπομπές. Αναγκαστικά, θέλω – δε θέλω θα μάθω τα τελευταία νέα τα οποία κυμαίνονται σχεδόν σε παρόμοια επίπεδα με τα αθλητικά, καθώς εδώ και 4 μήνες ακούς τα ίδια και τα ίδια. Ο κ. Βαρουφάκης εδώ, ο κ. Σόιμπλε εκεί, ο κ. Τσίπρας είπε αυτό, ο κ. Γιούνκερ είπε το άλλο, ο κ. Βαρουφάκης έκανε εκείνο, η κ. Μέρκελ το άλλο. Εκπληκτικό ματσάκι, αλλεπάλληλα τάκλιν και μαρκαρίσματα και από τις 2 ομάδες, με την μπάλα να πηγαίνει πάνω κάτω και τον Έλληνα πολίτη να μην έχει κλείσει ακόμα δωμάτια και εισιτήρια για τις καλοκαιρινές του διακοπές (όσοι πάνε τέλος πάντων) με το οικονομικό μέλλον της χώρας και το δικό του αβέβαιο.
Σε ότι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι όλα δείχνουν πως όποιος πετύχει 1ος γκολ, θα πάρει και την νίκη. Σε θέματα τακτικής τώρα πιστεύω πως η κυβέρνηση κάνει ότι καλύτερο μπορεί για να ευχαριστήσει τους πάντες. Και αυτούς που την ψήφισαν για να φύγουν οι ”κλέφτες” και αυτούς που την ψήφισαν για κάτι πιο ελπιδοφόρο. Δυστυχώς όμως για να επέλθει συμφωνία, πρώτα από όλα πρέπει να ευχαριστήσει και τους ”Εταίρους” της Ε.Ε.
Και δεν γίνονται ρε παίδες όλα μαζί.
Είναι σαν αυτό που έπαθε φέτος ο ΠΑΟΚ. Να χτυπάει πρωτάθλημα η ομάδα, ο Σαββίδης όμως να έχει βάλει προτεραιότητα την οικονομική εξυγίανση του συλλόγου και οι οπαδοί να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα από τον καθένα. Να κράζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τους πάντες και τα πάντα χωρίς σταματημό.
Ήταν η Ν.Δ στη κυβέρνηση… Κράξιμο.
Έπεσε από την κυβέρνηση… Κράξιμο.
Ανέβηκε ο ΣΥΡΙΖΑ… Κράξιμο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μας είπε άλλα και κάνει άλλα… Κράξιμο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποχωρεί στα Eurogroup, αλλά καθυστερεί και στη συμφωνία… Κράξιμο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε δημοψήφισμα… Κράξιμο.
Ε τι στο διάολο θα γίνει τώρα;
Είδα σε πολλά status δεξιά και αριστερά αναρτήσεις πως το δημοψήφισμα είναι λάθος. Είναι λάθος να αποφασίσει ο λαός; Εκεί φτάσαμε; Δεν είμαι πολιτικός επιστήμων για να ξέρω τι είναι λάθος και τι σωστό, όμως σε αυτή την απόφαση (αν πραγματοποιηθεί τελικά το δημοψήφισμα) παίζονται οι δικοί μας κ@λοι. Καλό θα ήταν να αποφασίσουμε εμείς για αυτούς.
Η Ε.Ε εδώ και 4 μήνες κάνει πλακίτσα -παίζοντας με τις συντάξεις των παππούδων μας, με τους μισθούς των εργαζομένων, με τις αντοχές του φτωχού, με την υπομονή μας, με την αβεβαιότητα μας- και κάθε φορά που ερχόμαστε σε προφορική συμφωνία, την επόμενη μέρα στα γραπτά τελευταία στιγμή παρουσιάζουν άλλα (ευτυχώς τουλάχιστον οι Συριζαίοι διαβάζουν πριν υπογράψουν). Η ελληνική μεριά για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια, επέλεξε να εκμεταλλευτεί το πιο ισχυρό χαρτί που έχει. Μια λέξη που όσο ανύπαρκτη και να είναι πρακτικά, θεωρητικά είναι το μεγαλύτερο brand name που ανακαλύφθηκε στον πλανήτη. Τη Δημοκρατία.
Μια έκφραση ποδοσφαιρικού εγωισμού λέει:
”Αμα βλέπω ότι δεν μπορώ να αποφύγω να δεχθώ γκολ, καλύτερα να το βάλω μόνος μου”
Y.Γ: Η ΑΕΚ, την ομάδα του αύριο που θα πρωταγωνιστήσει, θα την φτιάξει φέρνοντας πίσω τον Σκόκο και τον Τζιμπούρ;