Το ποδόσφαιρο και το διάβασμα φαίνονται δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Πώς θα περιγράφαμε, όμως, την ανάγνωση ενός βιβλίου με ποδοσφαιρική ορολογία;
Επιμέλεια: Ο Πολέμαρχος
Στις μέρες μας είναι πάρα πολλοί αυτοί που λόγω της κρίσης επιλέγουν να αράξουν σπίτι με τους φίλους τους, να παίξουν παιχνίδια, να πιουν καφεδάκι, να δούνε κάνα ματσάκι στην τηλεόραση κτλ-κτλ. Ακόμα περισσότεροι είναι αυτοί που προτιμούν να κάτσουν ξάπλα στο κρεβάτι ή στην βεράντα-μόνοι τους-και να διαβάσουν ένα βιβλίο ή διάφορα άρθρα ποικίλης θεματολογίας!
Την τιμητική τους λοιπόν σε αυτό εδώ το κείμενο έχουν τα ψαγμένα μωράκια, που βρίσκουν χρόνο να διαβάσουν βιβλία το απόγευμα ή αργά το βράδυ και να δουν και τα ποδοσφαιρικά ματσάκια στην τηλεόραση (ή στο γήπεδο Btw) στο ενδιάμεσο. Γιατί καλή είναι η μόρφωση αλλά ακόμα καλύτερη είναι η εκτόνωση (με την καλή έννοια πάντα) και η ψυχαγωγία!
Αν η ανάγνωση ενός βιβλίου που λες αγαπητέ αναγνώστη, ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, τότε αυτοί εδώ θα ήταν η ποδοσφαιρική ορολογία και οι κανονισμοί του:
Pre game: Όταν ξεκινάς να διαβάζεις τον πρόλογο του βιβλίου, και το ιστορικό του συγγραφέα.
Εναρκτήριο λάκτισμα: Όταν ξεκινάς το 1ο κεφάλαιο!
Αναγνωριστικές πάσες: Όταν βρίσκεσαι στις πρώτες 10 σελίδες και ουσιαστικά όλα είναι χαλαρά και όμορφα, χωρίς όμως να γίνεται τίποτα εντυπωσιακό…
Φάουλ στο κέντρο του γηπέδου: Όταν έχεις φτάσει στο 3ο κεφάλαιο και ο συγγραφέας εξακολουθεί να είναι ξενέρωτος.
Φάουλ εκτός περιοχής και κίτρινη κάρτα: Όταν έχεις ξεκινήσει να μπαίνεις στο κλίμα, έχεις αρχίσει να γουστάρεις χαρακτήρες και ο συγγραφέας σου βγάζει εκτός, κάποιους με τους οποίους είχες ταυτιστεί (είτε ιδέες, είτε πρόσωπα).
Διαδοχικές ντρίμπλες: Όταν σε παίρνει τηλέφωνο το γκομενάκι για ποτό και εσύ προσποιείσαι πως πονάει το κεφάλι σου, καθώς πλέον έχεις μπει για τα καλά στο ρυθμό του παιχνιδιού (της πλόκής).
Στο μισό γήπεδο (κατηφόρα που λένε): Όταν έχει αρχίσει να γίνεται της Πόπης με τους καλούς που γουστάρουμε να ετοιμάζονται να πετύχουν γκολ, καθώς όλα δείχνουν ότι παίρνουν το πάνω χέρι στην ιστορία!
Γκολ στην αντεπίθεση και 0-1: Όταν εκεί που έχεις μπει για τα καλά στο κλίμα της ιστορίας και σε έχει συνεπάρει η όλη κατάσταση, τελικά χτυπάει το κουδούνι και έχει έρθει το γκομενάκι να σε δει που της είχες πει ότι δεν είσαι καλά… Θυμάσαι;
Ημίχρονο: Αναγκαστικά είσαι με το γκομενάκι και δεν μπορείς να το διώξεις!
Έναρξη 2ου μέρους: Ευτυχώς το μωρό δουλεύει αύριο ( ή έχει σχολή) και φεύγει να πάει για ύπνο και αυτό, όπως κι εσύ… E; Ψευτάκo;
Κατενάτσιο: Όταν για πολλές σελίδες η ιστορία είναι φρου φρου και αρώματα. Σε παίρνει ο ύπνος και πάμε για αύριο.
Κόρνερ: Πλέον όπου σταθείς και όπου βρεις χρόνο, κουβαλάς μαζί σου το βιβλίο, πράγμα που σημαίνει ότι αυτό που διαβάζεις αξίζει και είσαι κοντά στο γκολ!
Σέντρα στο 1ο δοκάρι: Όταν βλέπεις ότι αυτά που διαβάζεις δεν έχουν νόημα και πηδάς γραμμές…
Σέντρα στο 2ο δοκάρι: Όταν πλέον έχεις αρχίσει και πηδάς και παραγράφους ολόκληρες!
Μπαλιά διαβήτης: Όταν έχει αρχίσει να σου αρέσει τόσο πολύ αυτό που διαβάζεις, που το προτείνεις και στους φίλους σου πριν καλά-καλά ολοκληρώσεις την ανάγνωση του.
Συνδυασμός 1-2: Όταν δίνεις το βιβλίο στον κολλητό σου να το διαβάσει και αυτός και στο δίνει πίσω, όπως σου το υποσχέθηκε.
Μπαλιά στον κενό χώρο (ή αλλιώς στο γάμο του Καραγκιόζη) : Όταν δίνεις το βιβλίο σου στον κολλητό σου και γίνεται το αυτονόητο… Να μην το ξαναπάρεις πίσω ΠΟΤΕ!
Γκολ Offside: Όταν δεν αντέχεις άλλο και πηγαίνεις στις τελευταίες σελίδες να δεις τι έγινε στο τέλος!
Γκολ και ισοφάριση στις καθυστερήσεις: Έχει αρχίσει και γίνεται της @#%^&%$@ στην πλοκή και οι καλοί γυρίζουν το ματς!
Παράταση: Μπαίνει μέσα η Μανούλα και αρχίζει το κράξιμο. ”Ανεπρόκοπε τα έχεις φορτώσει όλα στον κόκορα. Έλα μέσα να με βοηθήσεις να κατεβάσουμε τα καλοκαιρινά ρούχα’‘
Διαδικασία των πέναλτι: Οι τελευταίες αγωνιώδεις σελίδες όπου δεν ξέρεις αν τελικά θα νικήσουν οι καλοί ή οι κακοί!
Παλτό: Όταν μετά την ολοκλήρωση του βιβλίου δεν συμφωνείς καθόλου με την κεντρική ιδέα του συγγραφέα.
Νικητήριο Γκολ και κούπα: Όταν αυτό που διάβασες σε αφήνει πλήρως ικανοποιημένο και αισθάνεσαι τουλάχιστον υπερήφανος για τον χρόνο που επέλεξες να ξοδέψεις για πάρτη του!
Στημένο το ματσάκι: Όταν όλοι οι φίλοι σου γνώριζαν το τέλος της ιστορίας εκτός από εσένα…
Το να διαβάζεις εν τέλει ένα βιβλίο, έχει τα καλά του και τα κακά του. Όπως και να έχει όμως να θυμάσαι πως σημασία δεν έχει το ταξίδι, αλλά ο προορισμός… ή μάλλον σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι… Τέλος πάντων μπερδεύτηκα και εγώ τώρα…
Να διαβάζετε ρε! Kάνει καλό!
#Αϊ_Σιχτίρι 🙂