Ο Λάρς και η Κούκλα του

Ο Lars Lindstrom (Ryan Gosling) είναι ένας μοναχικός, συνεσταλμένος τριαντάρης. Μάταια προσπαθούν να τον προσεγγίσουν ο αδερφός του Gus (Paul Schneider) με τη γυναίκα του Karin (Emily Mortimer), όσο και η δυναμική αλλά και διαχυτική σε βαθμό που δεν μπορεί να το αντέξει η συνάδελφός του, Margo (Kelli Garner). Ο Lars όμως επιφυλάσσει μία μεγάλη έκπληξη στους οικείους του αλλά και τους υπόλοιπους κατοίκους της κωμόπολης όταν θα τους παρουσιάσει την κοπέλα του! Μια διαφορετική κοπέλα πέρα από τα συνηθισμένα… Μια πλαστική ερωτική κούκλα.
Διαβάζοντας την υπόθεση δεν μπορούμε ξεκάθαρα να καταλάβουμε το είδος της ταινίας. Είναι μια πρωτότυπη ιδέα με ιδιότυπους χαρακτήρες, ανθρωπιά, συμπόνοια, κατανόηση και ψυχολογικές εφαρμογές. Έχει στοιχεία κωμωδίας, δράματος αλλά σίγουρα και στοιχεία ταινίας κοινωνικού περιεχομένου. Εν τέλει λοιπόν θα λέγαμε πως πρόκειται για μια κοινωνική σάτιρα ενός φαινομένου που είναι αρκετά συχνό στις Η.Π.Α.. Συνήθως άντρες μοναχικοί αλλά και σπανιότερα βέβαια γυναίκες διαλέγουν μια ερωτική κούκλα για να τους κρατάει συντροφιά. Η βιομηχανία αυτή είναι αρκετά ανεπτυγμένη αλλά και κερδοφόρα ιδίως αν σκεφτεί κάποιος ότι η κούκλα μπορεί να κοστίζει από 1.400-41.000 ευρώ ανάλογα με τις απαιτήσεις του πελάτη.
Πως θα σας φαινόταν αν μαθαίνατε ότι ο σκηνοθέτης της εν λόγω ταινίας Graig Gillespie εργαζόταν αποκλειστικά σκηνοθετώντας διαφημιστικά σποτάκια; Περίεργο μάλλον ιδίως βλέποντας το αρκετά καλό αποτέλεσμα της ταινίας. Βέβαια σε αυτό τον βοηθά ο 28χρονος Ryan Gosling ο οποίος αρνείται να υποδυθεί απλώς τον ήρωα του αλλά ζει τον ρόλο του. Από κάθε του κίνηση κι έκφραση γεννιέται ένας άνθρωπος, τόσο αληθινός που μπορεί να προκαλέσει λογική και συναισθήματά, μας βάζει στον κόσμο του μπορούμε να τον υποστηρίξουμε αλλά και και να τον αμφισβητήσουμε ταυτόχρονα ανοικτά. Μεταχειρίζεται με τέτοιο τρόπο την κούκλα η οποία μοιάζει σαν να είναι αληθινή πρωταγωνίστρια της ταινίας και πράγματι, κάποιες στιγμές μπορείς να πιάσεις τον εαυτό σου να περιμένει κάποια της κίνηση.
Εν τέλει αναρωτιόμαστε, είναι η διαφορετικότητα εκείνη που τον οδηγεί στην παράλογη για τον κοινό νου συμπεριφορά, ή μήπως βιώνει μια ψυχοπαθολογική κατάσταση; Αραγε, κατά πόσο βρίσκονται κοντά στην πραγματικότητα όσοι συμπολίτες του γίνονται κοινωνοί της μεμονωμένης αλήθειας του Lars; Αυτά τα σπουδαία ερωτήματα, στα οποία κρύβεται το νόημα της ταινίας, βοηθούν ώστε να συγχωρήσουμε την υπερβολική διάρκεια και την σεναριακή κοιλιά που παρατηρείται στα μισά της ταινίας. Το φιλμ περνάει ενδιαφέρουσες ιδέες και φέρνει στο φως προβληματισμους σχετικά με την μοναχικότητα. Στο τέλος μένουμε με ένα ερώτημα αλλά μπορεί και αυτό να συγχωρεθεί.
Αν σας άρεσε το ‘Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς’ του Spike Jonze τότε σίγουρα αξίζει να την δείτε!