Η 21η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά του ρατσισμού και καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Ένα πράγμα που έμαθα μέσα από την οικογένεια μου είναι να αγαπώ όλους τους ανθρώπους. Να δέχομαι τον άνθρωπο έτσι όπως είναι. Διαφορετικός. Μεγαλώνοντας και περνώντας από το σχολείο, το πανεπιστήμιο και βγαίνοντας στην ζωή, κατάλαβα ότι οι άνθρωποι ξεχωρίζουν, μισούν, σιχαίνονται. Με λίγα λόγια είναι ρατσιστές. Δεν σέβονται την διαφορετικότητα του άλλου, τις σκέψεις του, τα όνειρα του, τα δικαιώματα του και τις ανησυχίες του.
Ρατσισμός. Μια έννοια που περιπλανιέται ακόμη ανάμεσά μας ,έστω και αν φαινόμενα όπως η καταδίωξη των Εβραίων από τη ναζιστική Γερμανία και η πολιτική του απαρτχάιντ, φαντάζουν απάνθρωπα και μακρινά. Εν έτει 2015, η έννοια του ρατσισμού άλλοτε πιο έντονα, άλλοτε πιο ήπια υφίσταται ως μια διαδικασία περιθωριοποίησης, αποκλεισμού και διάκρισης όλων όσων είναι διαφορετικοί από εμάς με βάση το χρώμα τους ή την εθνική τους ταυτότητα. Υπάρχει δηλαδή μια εσφαλμένη και άδικη κατηγοριοποίηση μεταξύ του ” εμείς ” και του ” εκείνοι ”. Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές. Ο ΟΗΕ μας καλεί αυτή τη μέρα να ενώσουμε τις φωνές μας για τα θύματα του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας.
Καλλιτέχνες σκιτσάρουν για το ρατσισμό
Σκίτσο του Δημήτρη Γεωργοπάλη
Σκίτσο του Σπύρου Δερβενιώτη
Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού
Σκίτσο του Σπύρου Ορνεράκη
Σκίτσο του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
Σκίτσο του Ηλία Ταμπακέα
Σκίτσο της Μαρίας Τζαμπούρα
«Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του.
Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μπορούν να διδαχθούν το μίσος,
μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά, παρά το αντίθετο»
Nelson Mandela
Η διαφορετική εθνικότητα, η διαφορετική γλώσσα, η διαφορετική κουλτούρα και η διαφορετική πολιτική και θρησκευτική ιδεολογία, είναι στοιχεία που συνιστούν το μωσαϊκό του παγκόσμιου πολιτισμού μας , η εξάλειψη των οποίων ισοδυναμεί με ανθρώπινη ισοπέδωση…
Αυτό που οφείλουμε να καταλάβουμε σαν κοινωνία, είναι ότι όλοι έχουμε την ίδια αξία!