Καλά κρυμμένος μες στους πρόποδες του Παρνασσού, οι οποίοι αποτελούνται από πυκνή βλάστηση με ελατόφυτες πλαγιές, και ανάμεσα σε δυο πελώριους βράχους, τις Φαιδριάδες, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος των Δελφών που αποτελεί το σημαντικότερο μαντείο που έχει βρεθεί στην Ελλάδα και μια πηγή άντλησης πληροφοριών για την ελληνική μυθολογία.
Η ένδειξη ύπαρξης σημαντικού αρχαιολογικού υλικού, η τοποθεσία καθώς και η αίσθηση του απόκοσμου που διακατέχει το μέρος αποτέλεσαν τους λόγους για τις πρώτες ανασκαφές από τους Γερμανούς στα μέσα του 19ου αιώνα (1860), ενώ 30 χρόνια αργότερα οι Γάλλοι ήταν αυτοί που προέβησαν στην ανακάλυψη σημαντικών ευρημάτων, ανάμεσα στα οποία και 3000 επιγραφές που αποκαλύπτουν πτυχές του δημόσιου βίου στην αρχαία Ελλάδα. Τα αρχαιότερα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν μας πηγαίνουν πίσω μέχρι τη νεολιθική εποχή (4000 π.Χ.) και προέρχονται από ένα σπήλαιο στον Παρνασσό όπου τελούνταν οι πρώτες λατρείες, το Κωρύκειο Άντρο. Ύστερα, ίχνη από τον 8ο αιώνα π. Χ. μας δείχνουν την λατρεία του θεού Απόλλωνα και το χτίσιμο του ιερού και του μαντείου.
Με την ιστορία του να χάνεται στα βάθη των χιλιετιών, το μέρος αυτό είναι ευρέως γνωστό με το προσωνύμιο <<ο ομφαλός της Γης>>. Ο λόγος γι΄αυτό δεν έχει να κάνει παρά με τη μυθολογία η οποία θέλει τον <<Θεό των Θεών>> Δία να στέλνει δυο αετούς από τα άκρα του σύμπαντος για να βρουν το κέντρο του κόσμου. Οι δυο αετοί συναντήθηκαν σε εκείνο το σημείο και έκτοτε το μέρος αυτό αποτέλεσε κέντρο πνευματικό και θρησκευτικό και σύμβολο ενότητας του αρχαίου ελληνισμού για πολλούς αιώνες. Παράλληλα, η παράδοση θέλει τον Απόλλωνα να σκοτώνει τον φοβερό δράκοντα Πύθωνα, φύλακα του ιερού της γυναικείας θεότητας Γης, εξ ου και τα περίφημα Πύθια, εορταστική αναπαράσταση που περιελάμβανε μουσικούς διαγωνισμούς και αγώνες και η τέλεσή των οποίων γινόταν για να θυμίζουν την κυριαρχία του Απόλλωνα έναντι του Πύθωνα.
Το μαντείο των Δελφών γνώρισε την μεγάλη του ακμή την περίοδο από τον 6ο μέχρι τον 4ο αιώνα π. Χ., όπου οι χρησμοί της Πυθίας – οι οποίοι ερμηνεύονταν από τους ιερείς του Απόλλωνα – απολάμβαναν την πίστη και την τυφλή ακολούθηση από πόλεις, ηγεμόνες και απλούς ανθρώπους οι οποίοι κατέκλυζαν το μαντείο για να το συμβουλευτούν ερχόμενοι από τα πέρατα της Γης. Θεωρείται ότι οι χρησμοί του μαντείου έχουν σχέση με ιστορικά γεγονότα όπως την Αργοναυτική Εκστρατεία, τον Τρωικό Πόλεμο και τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Το 394 μ. Χ. ο βυζαντινός αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α΄ βάζει τέλος στη λειτουργία του μαντείου με διάταγμά του.
Κι αν όλα τα παραπάνω δεν σας έπεισαν να επισκεφτείτε το κομμάτι αυτό της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς (το 1987 η UNESCO ενέταξε το μνημείο των Δελφών στη λίστα με τα 17 εν Ελλάδι μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς), η εποχή που διανύουμε αυτή τη στιγμή είναι ίσως η καταλληλότερη για να αποκτήσει κανείς (ξανά) οικειότητα με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, λόγω των ανακαλύψεων στο λόφο της Αμφίπολης και λόγω της πολιτιστικής κρίσης που επικρατεί. Παράλληλα, το γεγονός ότι απέχει μόνο 20 λεπτά με το αυτοκίνητο από την κοσμοπολίτικη Αράχωβα το καθιστά ιδανική επιλογή για ημερήσια απόδραση.
πηγή: odysseus.culture.gr