Στα πλαίσια του Greece Youth to Business Forum, το Frapress εξασφάλισε μια αποκλειστική συνέντευξη, με τον πρόεδρο της AIESEC International, Vinicius Tsugue.
Η AIESEC είναι ο μεγαλύτερος, διεθνής, μη κυβερνητικός, φοιτητικός οργανισμός στον κόσμο, με παρουσία σε 124 χώρες και 2400 Πανεπιστήμια, ενώ αριθμεί πάνω από 90.000 μέλη.
Πες μας μερικά πράγματα για τον εαυτό σου.
Ονομάζομαι Vinicius Tsugue και γεννήθηκα στην Βραζιλία, σε μια μικρή πόλη που λέγεται Maringá. Σπούδασα πολιτικός μηχανικός στο κρατικό πανεπιστήμιο της πόλης μου και έγινα μέλος της AIESEC το 2008, κοντά στο τέλος των σπουδών μου. Αρχικά ήμουν μέρος της ομάδας πωλήσεων στο τοπικό επίπεδο, δηλαδή προσέγγιζα εταιρίες για να τους προσφέρω την ευκαιρία να δεχτούν άτομα από το εξωτερικό. Με την πάροδο του χρόνου, κατάλαβα ότι η AIESEC θα μπορούσε να μου προσφέρει περισσότερες προκλήσεις, οπότε έκανα αίτηση για να γίνω αντιπρόεδρος της τοπικής επιτροπής, υπεύθυνος για τις ανταλλαγές φοιτητών, και στην συνέχεια έγινα πρόεδρος της τοπικής επιτροπής της Maringá. Στην συνέχεια έκανα την εθελοντική μου πρακτική στην Ινδονησία και έπειτα επέστρεψα πίσω και ήμουν στην εθνική επιτροπή της Βραζιλίας. Έπειτα πήγα στο Περού για να γίνω πρόεδρος της εθνικής επιτροπής της χώρας και μετά πήγα στο Rotterdam της Ολλανδίας για να γίνω μέλος της διεθνής ομάδας της AIESEC, ως υπεύθυνος για τις δομές και την λειτουργία του οργανισμού. Τώρα είμαι πλέον πρόεδρος της AIESEC International και συνεπώς υπεύθυνος για τα 100.000 μέλη παγκοσμίως και για την σωστή κατεύθυνση της AIESEC.
Πότε και πώς αποφάσισες να αιτηθείς για πρόεδρος της AIESEC International;
Αυτή η ερώτηση είναι λίγο αστεία, γιατί βασικά αποφάσισα να αιτηθώ 4 ημέρες πριν την λήξη της διορίας. Αυτό που πραγματικά με έκανε να θέλω να συμπληρώσω την αίτηση δεν ήταν τόσο σχετικό με την προσωπική μου ανάπτυξη ή την επαγγελματική μου ανάπτυξη, γιατί ήμουν σίγουρος ότι η AIESEC και η θέση του προέδρου θα μου προσέφερε κάτι τέτοιο. Το πιο σημαντικό πράγμα για εμένα ήταν η σχέση μεταξύ του ρόλου του προέδρου με την ευκαιρία να προσφέρω στην προσωπική μου αποστολή. Εγώ προσωπικά, ως άτομο, μου αρέσει και πιστεύω ότι βοηθάω, όταν βοηθάω τους άλλους να πετύχουν τα όνειρα τους, όποια και εάν είναι αυτά. Ως πρόεδρος, θα είχα την δυνατότητα να εμπνεύσω και να μιλήσω στα 100.000 μέλη της AIESEC και στους φοιτητές των προγραμμάτων ανταλλαγής, ώστε να μπορέσουν να οδηγήσουν τους εαυτούς τους και να κάνουν τα όνειρα τους να γίνουν πραγματικότητα. Επομένως ήταν η ευκαιρία να ακουστώ σε πολλά άτομα και μια απίστευτη συνεισφορά στην προσωπική μου αποστολή.
Τι έχεις κερδίσει αυτά τα χρόνια στην AIESEC;
Στην αρχή ο οργανισμός μου έδωσε πολλά πρακτικές ικανότητες. Όταν έγινα μέλος της AIESEC, ήμουν ένα άτομο που δεν μπορούσε να επικοινωνήσει καλά με άλλα άτομα και να αλληλεπιδράσει μαζί τους. Είχα σπουδάσει πολιτικός μηχανικός και δεν σπουδάζουμε αυτά τα πράγματα, επικεντρωνόμαστε σε αριθμούς, διαδικασίες και φόρμουλες. Επομένως η AIESEC μπόρεσε να μου δώσει όλες αυτές τις κοινωνικές δεξιότητες για ένα χρόνο. Στα χρόνια που ήμουν κομμάτι του οργανισμού ήμουν πάντα ευγνώμων για τους ανθρώπους που με βοήθησαν να εξερευνήσω τον εαυτό μου και να αναπτύξω αυτές τις ικανότητες. Έτσι σκέφτηκα ότι μπορώ να γίνω ένας από αυτούς τους ανθρώπους που μπορούν να βοηθήσουν άλλα άτομα να ενεργοποιήσουν τους εαυτούς τους. Επομένως άρχισε να με ενδιαφέρει πολύ πιο σοβαρά αυτό το κομμάτι της ηγετικότητας και η AIESEC άρχισε να γίνεται ένας οργανισμός όπου μάθαινα πώς να συνεργάζομαι με άλλους ανθρώπους από διαφορετικά περιβάλλοντα, κουλτούρες, ηλικίες και νοοτροπίες ώστε να μπορούμε να δουλέψουμε για έναν μεγαλύτερο στόχο. Τα τελευταία 3-4 χρόνια αυτό ήταν ένα πράγμα που μου έδωσε η AIESEC. Την δυνατότητα να μπορώ να έχω ένα ξεκάθαρο όνειρο και να καταλαβαίνω τον εαυτό μου, να μπορώ να εμπλέξω άλλους ανθρώπους γύρω από αυτό το όνειρο και το πλέον σημαντικό, πως μπορώ να κάνω όλα αυτά τα άτομα να νοιάζονται πραγματικά για τον κόσμο και να πιστέψουν ότι μπορεί να γίνει καλύτερο μέρος.
Ποια είναι η συνεισφορά σου ως πρόεδρος της AIESEC;
Ακόμα είναι η αρχή της θητείας μου, επομένως είναι δύσκολο να έχω συγκεκριμένη συνεισφορά. Ωστόσο, τουλάχιστον από άποψη νοοτροπίας, αυτό που με ώθησε να κάνω αίτηση, ήταν ότι ενώ ο οργανισμός εστίαζε στην αλλαγή των διαδικασιών, πλατφόρμων και συστημάτων ώστε να μπορεί να είναι πιο γρήγορος, είχαμε αρχίσει να ξεχνάμε λίγο τον ανθρώπινο παράγοντα του οργανισμού. Επομένως, εστιάζαμε πάρα πολύ στις διαδικασίες και στο να γίνουμε γρηγορότεροι, αλλά ξεχνούσαμε ότι τελικά χρειαζόμαστε τα μέλη μας και ανθρώπους για να μπορέσουν να υλοποιήσουν τις νέες πλατφόρμες και να προκαλέσουν τον εαυτό τους ώστε να αναπτύξουν άλλους ανθρώπους με την συμμετοχή τους στην AIESEC. Μέχρι τώρα, ένα πράγμα που βλέπω ως συνεισφορά είναι το εξής: ως οργανισμός είχαμε επικεντρωθεί στο να είναι σίγουρο ότι τα μέλη θα έχουν μια θετική εμπειρία στον οργανισμό, ότι οι συμμετέχοντες των προγραμμάτων ανταλλαγής φοιτητών θα έχουν μια ποιοτική αναπτυξιακή εμπειρία. Γιατί μόνο όταν αυτό συμβαίνει θα μπορέσουμε να μεγαλώσουμε με τον τρόπο που χρειάζεται. Επομένως (η συνεισφορά) αφορά περισσότερο την αλλαγή της εστιάσης από τις διαδικασίες στους ανθρώπους.
Πως νιώθεις πως είσαι πρόεδρος της AIESEC International σε τόσο νεαρή ηλικία;
Από την πλευρά μου φυσικά είναι κάτι για το οποίο νιώθω μεγάλη τιμή και θεωρώ μεγάλο προνόμιο να είσαι ο πρόεδρος της AIESEC International. Μερικές φορές όμως νιώθω ότι αυτό είναι υπερβολικό και ότι είναι πάρα πολλά άτομα και πολύ μεγάλη ευθύνη. Αυτό που μου δίνει ενέργεια και διαύγεια για αυτό που κάνω, είναι το μεγάλο όνειρο που έχω για τον οργανισμό. Πάντα λέω στους ανθρώπους ότι όσο έχεις ένα ξεκάθαρο όνειρο, θα μπορείς να διαχειριστείς κάθε κατάσταση που μπορεί να παρουσιαστεί μπροστά σου. Επομένως, θα μπορείς να προκαλέσεις και να αλλάξεις τον εαυτό σου, θα μπορέσεις να παρακινήσεις τους άλλους και να έχεις ένα μεγάλο αντίκτυπο στον κόσμο. Πιστεύω πως έχω ένα δυνατό όνειρο και γι’ αυτό μπορώ να περάσω μέσα από αυτή την εμπειρία και να πάρω το καλύτερο από αυτή.
Ποιο είναι το όραμα της AIESEC και πως σχετίζεται με την σημερινή νεολαία;
Ο οργανισμός ξεκίνησε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και το κύριο όραμα του εκείνη την περίοδο ήταν να φέρει την ειρήνη στον κόσμο. Αυτό είχε λογική, καθώς ο πόλεμος είχε μόλις τελειώσει και οι νέοι άνθρωποι δεν ήθελαν να συμβεί αυτό ξανά. Η πρόθεση είναι ακόμα η ίδια: η AIESEC σήμερα θέλει να φέρει ειρήνη και μεγιστοποίηση των ανθρώπινων δυνατοτήτων. Ωστόσο ο ορισμός της ειρήνης σήμερα είναι λίγο διαφορετικός καθώς δεν αποτελεί μόνο την απουσία πολέμου αλλά και την δυνατότητα να μπορούν να ζήσουν αρμονικά όλοι οι άνθρωποι, ο ένας με τον άλλο. Να μπορέσουμε δηλαδή να πάμε σε μια κατάσταση όπου οι άνθρωποι δεν κάνουν διακρίσεις εις βάρος ο ένας του άλλου και με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να πετύχουμε το μέγιστο των δυνατοτήτων όλων των ανθρώπων. Ο οργανισμός πιστεύει ότι για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε φορείς αλλαγής και αυτοί είναι οι νέοι άνθρωποι οι οποίοι ενεργοποιούνται μέσα στην AIESEC. Αυτοί προκαλούν τους εαυτούς τους, βγαίνουν έξω από το comfort zone τους ώστε να ανακαλύψουν τις ηγετικές τους ικανότητες. Η σχέση αυτού με τους νέους σήμερα είναι ότι βλέπουμε ότι ο κόσμος γίνεται όλο και περισσότερο ασαφής αλλά επίσης βλέπουμε ότι ο κόσμος χρειάζεται μεγάλες αλλαγές. Υπάρχουν πάρα πολλά πιεστικά ζητήματα όπως η ανεργία των νέων, οικονομίες που δεν αναπτύσσονται όπως θα έπρεπε, θέματα διαφθοράς σε όλο τον κόσμο. Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, χρειάζεται οι νέοι άνθρωποι να φέρουν την αλλαγή. Όχι όμως με ριζικό τρόπο, όπως μια επανάσταση. Αλλά με την ανάπτυξη των ηγετικών τους ικανοτήτων, παρακινώντας και άλλα άτομα να ασχοληθούν ώστε αυτά τα θέματα να μην υπάρχουν πλέον στην χώρα τους. Αυτό είναι κάτι μοναδικό που δίνει η AIESEC.
Ποιο είναι το αντίκτυπο της AIESEC στον κόσμο;
Το κύριο αντίκτυπο της AIESEC είναι ότι προσφέρει νέους ηγέτες στον κόσμο για να αντιμετωπίσουν αυτά τα θέματα. Ο οργανισμός δεν πιστεύει ότι η λύση είναι να βγούμε στους δρόμους, ως AIESEC, και να κάνουμε διαδηλώσεις, για παράδειγμα για την διαφθορά. Είναι πολύ πιο σημαντικό να ενεργοποιήσουμε τους νέους ανθρώπους μέσα στον οργανισμό ώστε να ασχοληθούν με την πολιτική και να έχουν τα κατάλληλα προσόντα ώστε να κάνουν αυτή την αλλαγή πραγματικότητα. Επομένως πιστεύουμε πολύ σε αυτό το έμμεσο αντίκτυπο που έχουμε προσφέροντας νέους ηγέτες στον κόσμο ώστε να μπορούν να φέρουν την αλλαγή.
Τι εννοείς όταν λες «νέοι ηγέτες» και ηγετικότητα;
Πιστεύουμε ότι αυτό που κάνουμε μέσα στην AIESEC είναι απλά η αρχή ενός ταξιδιού ηγετικότητας κάθε ανθρώπου, όχι μόνο των νέων ανθρώπων, αλλά κάθε ατόμου γενικότερα. Όταν μιλάμε για ηγετικότητα, μιλάμε για 4 μεγάλα θέματα μέσα στην AIESEC. Το πρώτο είναι ότι ένας νέος ηγέτης πρέπει να καταλαβαίνει τον εαυτό του και να έχει αυτογνωσία, γιατί διαφορετικά δεν θα μπορέσει να εμπλέξει τους ανθρώπους γύρω από κάτι που πιστεύει, γύρω από τα όνειρα του. Το δεύτερο είναι ότι ένας νέος άνθρωπος πρέπει πραγματικά να μπορεί να παρακινήσει άλλα άτομα γύρω από το όνειρο του, το όραμα του ή τις αξίες του, γιατί ειδικά σήμερα όπου ο κόσμος είναι τόσο συνδεδεμένος, εάν δεν έχουμε μια ομάδα ανθρώπων να παλεύει για κάτι, αυτό είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει. Επομένως πρέπει να μπορείς να εξηγήσεις τον εαυτό σου με έναν κατανοητό τρόπο ώστε οι άλλοι άνθρωποι να μπορέσουν να λάβουν μέρος στο όραμα σου. Το τρίτο είναι ότι η ευθύνη προς τον κόσμο πρέπει να είναι ξεκάθαρη, επομένως ενεργοποιούμε νέους ανθρώπους μέσα στην AIESEC για να είναι περισσότερο ευαίσθητοι σε συγκεκριμένα θέματα όπως η πολιτική, η παιδεία ή η ανεργία των νέων. Το τέταρτο είναι, ότι ενώ τα άλλα τρία είναι πολύ σημαντικά, χωρίς την δράση, αυτό δεν είναι αρκετό. Επομένως πιστεύουμε στην AIESEC ότι αυτή είναι η στιγμή όπου οι νέοι άνθρωποι έχουν τόσους πόρους για να έχουν ένα αντίκτυπο. Πολλά θέματα στον κόσμο συμβαίνουν γιατί οι άνθρωποι απλά μιλάν ή απλά κάνουν διαδηλώσεις αλλά δεν κάνουν κάτι συγκεκριμένο μετά. Επομένως χρειαζόμαστε περισσότερους ανθρώπους που θα μπορέσουν πραγματικά και έμπρακτα να κάνουν τα πράγματα διαφορετικά.
Τι είναι η έρευνα “YouthSpeak” και τι θέλει η AIESEC να πετύχει μέσω αυτής;
Η έρευνα αυτή είναι πολύ σημαντική για τον οργανισμό και έχει δύο κύρια σημεία. Το ένα είναι ότι εμείς, ως AIESEC, θέλουμε να αρχίσουμε να διαμορφώνουμε τα προγράμματά μας περισσότερο γύρω από την άποψη των νέων. Επομένως, για τα θέματα που ενδιαφέρονται οι νέοι άνθρωποι, θέλουμε να δούμε πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον οργανισμό και να συνεισφέρουμε περισσότερο στις ανάγκες τους. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό οι νέοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο να συμπληρώσουν αυτή την έρευνα, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι θέλουν. Το δεύτερο σημείο το οποίο είναι επίσης πολύ σημαντικό, είναι ότι εμείς, ως AIESEC, θέλουμε να έχουν οι νέοι μια ενοποιημένη φωνή σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό που ακούω σε συναντήσεις στα Ηνωμένα Έθνη ή σε εκδηλώσεις, είναι πως είναι πολύ θετικό ότι οι νέοι άνθρωποι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά δεν έχουν μια ενοποιημένη φωνή. Συνεπώς, είναι πολύ δύσκολο να πει κάποιος «Εντάξει, τι θέλουν οι νέοι;». Πιστεύουμε ότι με τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας σε συγκεκριμένα θέματα, θα μπορέσουμε να δούμε για ποια θέματα σκέφτονται οι νέοι και θα μπορέσουμε να ενώσουμε τις φωνές των νέων. Θα μπορέσουμε να γίνουμε πραγματικά πρεσβευτές των νέων ανθρώπων και να μιλήσουμε στον ιδιωτικό τομέα και σε διεθνή ινστιτούτα ώστε να βεβαιωθούμε ότι οι απόψεις των νέων λαμβάνονται υπόψη στην παγκόσμια ατζέντα. Μπορείς να μάθεις περισσότερα για την έρευνα YouthSpeak εδώ.
Ποια ήταν η καλύτερη ή αξιομνημόνευτη στιγμή που έζησες στην AIESEC;
Οι καλύτερες στιγμές που έζησα ήταν στο πρώτο συνέδριο που πήγα ως νέο μέλος. Όταν έγινα μέλος της AIESEC, αυτό που με είχε προσελκύσει ήταν η δυνατότητα να κάνω την πρακτική μου, επειδή ήταν απαιτούμενο για να πάρω πτυχίο πολιτικού μηχανικού. Επομένως σκέφτηκα «Πρέπει να κάνω πρακτική, οπότε γιατί όχι σε άλλη χώρα;». Κάπως έτσι, η AIESEC κέρδισε την προσοχή μου. Όμως στο πρώτο μου συνέδριο, τη στιγμή όπου τα μέλη της AIESEC μου εξηγούσαν για τον οργανισμό και γιατί πραγματοποιεί ανταλλαγές φοιτητών στο εξωτερικό. Ήταν κάτι συνταρακτικό για εμένα όταν ανακάλυψα όλο το θέμα περί ηγετικότητας, επειδή δεν το είχα ακούσει ποτέ πριν. Ήταν αυτό που πραγματικά χρειαζόμουν στο πανεπιστήμιο αλλά δεν ήξερα καν ότι υπήρχε κάτι τέτοιο. Συνεπώς, μου άνοιξε μια πόρτα: άρχισα να πιστεύω πολύ στον εαυτό μου, πολύ περισσότερο απ’ ότι πριν γίνω μέλος. Εάν ήθελα να βελτιώσω τις επικοινωνιακές μου δεξιότητες, μπορούσα. Εάν ήθελα να εμπλέξω άλλα άτομα με το όραμα μου, μπορούσα. Αυτή ήταν η στιγμή όπου είδα ότι η AIESEC αφορά ευκαιρίες και ότι στο τέλος εξαρτάται μόνο από εμένα. Όσα έδινα εγώ στην AIESEC, η AIESEC θα μου τα έδινε πίσω. Ήταν πραγματικά μοναδικό.
Ποια είναι η συμβουλή σου για την νεολαία της Ελλάδας σε αυτά τα χρόνια της κρίσης;
Αυτή την περίοδο, υπάρχει μια παρόμοια κατάσταση στη Βραζιλία. Από τη μια, δεν έχουμε τόσο πολύ οικονομική κρίση αλλά έχουμε άλλα μεγάλα προβλήματα στην χώρα, όπως η διαφθορά και η ανισότητα. Άσχετα με την καταγωγή σου, ένα πράγμα που ισχύει ειδικά για την ελληνική νεολαία, είναι ότι πρέπει να καταλάβει ότι η αλλαγή θα έρθει μόνο εάν την φέρει μόνη της η νεολαία. Επομένως, δεν υπάρχει κυβέρνηση, οργανισμός ή πανεπιστήμιο που θα κάνει σίγουρο ότι το μέλλον της νεολαίας θα είναι διαφορετικό. Το μέλλον θα είναι διαφορετικό εάν η ίδια η νεολαία φέρει την αλλαγή. Για να συμβεί αυτό, οι νέοι θα πρέπει να προετοιμάσουν τους εαυτούς τους. Ένας οργανισμός όπως η AIESEC μπορεί να προσφέρει αυτό το περιβάλλον ώστε οι νέοι να μπορέσουν να καταλάβουν πως μπορούν να ηγηθούν του εαυτού τους με τον καλύτερο τρόπο και να φέρουν την αλλαγή με ένα θετικό και εποικοδομητικό τρόπο. Σε αντίθεση με νέους που μπορεί απλά να διαμαρτύρονται για διάφορα θέματα, αλλά στο τέλος δεν αλλάζουν την πραγματικότητα. Επομένως αυτή είναι η κύρια συμβουλή μου: εάν θέλετε να έχετε μια καλύτερη Ελλάδα, παλέψτε για αυτό, αλλάξτε και ηγηθείτε του εαυτού σας ώστε η Ελλάδα να γίνει ένα καλύτερο μέρος.
Ευχαριστούμε πολύ τον Αντώνη Μαντζαβίνο και την Χριστίνα Πινζαρι για την συνδρομή τους στην πραγματοποίηση αυτής της συνέντευξης.