Από το 2012, με την ψήφιση του νόμου για τα ζώα συντροφιάς, δεσποζόμενα κι αδέσποτα, μέχρι και την πρόσφατη τροποποίηση και ψήφισή του από το ελληνικό Κοινοβούλιο, οι διαμάχες, οι απογοητεύσεις και η ανυπομονησία δέσποζαν στην καθημερινότητα των ενδιαφερομένων φιλόζωων, ιδιωτών αλλά και οργανισμών.
Προ ολίγων μηνών, οπότε και ψηφίζεται στη Βουλή η τροποποίηση του υπάρχοντος νόμου και για το διάστημα που μεσολάβησε από τις 11 Φεβρουαρίου 2014, οπότε και δημοσιεύτηκε από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νόμος αυτός, οι αντιδράσεις φαίνονται εν γένει θετικές.
Πέραν ορισμένων αρνητικών στοιχείων, όπως η μη απαγόρευση εμπόρευσης ζώων από pet shops, τα οποία έχουν συνήθως τη βάση τους σε εγκαταστάσεις εκτροφής κουταβιών που στη συνέχεια προωθούνται στην αγορά προφανώς για κερδοσκοπικούς λόγους, ο νέος νόμος περιλαμβάνει μια σειρά θετικών αποφάσεων που αν τεθούν σε ισχύ, η πορεία της ευημερίας των ζώων προβλέπεται βελτιώσιμη.
Πιο συγκεκριμένα, προβλέπονται αυστηρότερες ποινές για την κακοποίηση, το βασανισμό, την εμπορία και την θανάτωση των ζώων, μια απόφαση που πάρθηκε ομόφωνα από το Κοινοβούλιο. Το πρόστιμο των ποινών αυτών ανέρχεται μέχρι και τις 30.000 ευρώ για το κάθε ζώο και το κάθε περιστατικό, ενώ δεν αποκλείεται και η φυλάκιση του κατηγορουμένου σε τουλάχιστον μονοετή κάθειρξη. Επιπλέον, δίνεται στον εισαγγελέα το δικαίωμα να διατάσσει την οριστική κατάσχεση ζώου που έχει υποστεί κακοποίηση και να απαγορεύει την απόκτηση νέου ζώου από τον ίδιο κατηγορηθέντα ιδιοκτήτη.
Μία εξίσου σημαντική και ευχάριστη παράμετρος του νέου νόμου είναι και η απαγόρευση χρήσης ζώων από τα τσίρκο αλλά και ποικίλες καλλιτεχνικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις. Η απόφαση σχετικά με τα τσίρκο αποτελεί μάλιστα και πρωτοπορία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα που νομοθετεί μια τέτοια απόφαση. Πέραν όμως αυτού, από το νέο νόμο προβλέπονται η απαγόρευση συμμετοχής ακρωτηριασμένων ζώων σε εκθέσεις, καθώς ο ακρωτηριασμός των αυτιών και της ουράς θεωρείται κακοποίηση, και η διενέργεια στειρώσεων σε αδέσποτα ζώα από εθελοντές κτηνιάτρους.
Ορισμένες από τις τροποποιήσεις του νόμου είναι η διατήρηση της διαδικτυακής βάσης δεδομένων σήμανσης και καταγραφής των ζώων (καταχώρηση των στοιχείων του ζώου και του ιδιοκτήτη με τη χρήση microchip) από τον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και η παραχώρηση της δυνατότητας στους κτηνιάτρους να καταχωρούν απευθείας και να ελέγχουν ή να αναζητούν μόνοι τους τα στοιχεία του εκάστοτε ζώου.
Θέμα που φαίνεται να απασχολεί τη μεγάλη πλειοψηφία των ιδιοκτητών ζώων, αλλά και όσων επιθυμούν να αποκτήσουν κάποιο κατοικίδιο, είναι αυτό του επιτρεπτού ορίου ζώων σε μονοκατοικίες και διαμερίσματα. Ο νόμος, λοιπόν, προβλέπει την κατοχή όσων ζώων επιθυμεί ο εκάστοτε ιδιοκτήτης, πάντα με την προϋπόθεση της τήρησης των απαραίτητων και αυτονόητων υποχρεώσεων της κατοχής αυτής. Σε περίπτωση που στους κανονισμούς πολυκατοικιών απαγορεύονται τα ζώα, με βάση το νέο νόμο, είναι επιτρεπτή η κατοχή 2 σκύλων ή 2 γάτων ή ενός σκύλου και μιας γάτας σε κάθε διαμέρισμα που το επιθυμεί. Τέλος, ενώ επιβάλλεται περιορισμός στον αριθμό των σκυλιών και των γατιών, η κατοχή ζώων όπως τα κουνέλια και οι πάπιες δεν φέρει κανένα περιορισμό όσον αφορά στον αριθμό τους.
Υ.Γ. Ξαναδιαβάζοντας αυτή την «εκτενή» περίληψη του νέου νόμου, το μυαλό μου φεύγει πέρα από τα ζώα και προσκολλάται στο ερώτημα της ηθικής των ιδιοκτητών τους. Στο ερώτημα του επιπέδου που έχει αγγίξει η ανθρώπινη ματαιοδοξία, ώστε να είναι απαραίτητο κυβερνήσεις να συσκέπτονται και δικαστήρια να φυλακίζουν εξαιτίας της έλλειψης σεβασμού που μας διακατέχει προς τον περίγυρό μας.
