Γεννήθηκες ή μεγάλωσες, ή γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Θεσσαλονίκη. Έδωσες πανελλήνιες, οι βάσεις βγήκαν και είσαι και επίσημα φοιτητής της πόλης σου.
Συγχαρητήρια! Καλή σου ακαδημαική σταδιοδρομία και πάμε να σου πω μερικές αλήθειες, ή τουλάχιστον τις δικές μου αλήθειες, για το πως είναι να είσαι φοιτητής στην πόλη σου.
Πρώτον: Ναι, είναι αλήθεια. Θα ζηλεύεις όλους σου τους φίλους που έχουν περάσει σε άλλη πόλη. Από τον κόκκινο διθέσιο ποπ αισθητικής καναπέ που θα έχουν στο καινούριο τους σαλόνι, μέχρι το ότι θα μπορούν να γυρίσουν σπίτι ότι ώρα θέλουν χωρίς να το μάθουν ποτέ οι γονείς τους, να κουβαλήσουν όποιον και όποια θέλουν σε αυτό (και φυσικά να κάνουν ότι θέλουν μαζί του/της), να μην ξαναφάνε ποτέ σπανακόρυζο και να δοκιμάσουν να κάνουν twerking από tutorial στο youtube στις τρείς το βράδυ χωρίς να ενοχλούν κανέναν (μπαμπά αν διαβάζεις το άρθρο μου να ξέρεις αποτελούν όλα προϊόντα της νοσηρής φαντασίας μου και όταν με έτρεχες στον ορθοπεδικό ήταν επειδή έπεσα από το κρεβάτι στον ύπνο μου).
Δεύτερον: Αν νομίζεις ότι μπορείς να χάνεις τα πρωινά μαθήματά σου επειδή πλέον δεν είσαι στο σχολείο, σωστά νομίζεις. Αποτελεί ένα αδιάψευστο γεγονός. Αν νομίζεις οτί μπορείς να κάνεις την ωραία κοιμωμένη μέχρι τις 3 το μεσημέρι όμως, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Δε θα σε ξυπνήσει το φιλί της αληθινής αγάπης-που στην τελική αν είναι αυτό την χαλάς την σιέστα σου και κάνεις και την πάπια- αλλά η ηλεκτρική σκούπα της αγαπημένης ελληνίδας μανούλας που πιστεύει ότι τα χαλιά στο δωμάτιο σου πιάνουν σκόνη κάθε 12ωρο λες και πρόκειται για δόση αντιβίωσης.
Και μετά τους μελωδικούς ήχους της σκούπας σειρά έχει ο απορροφητήρας, το λάδι που τσιτσιρίζει, οι αναθυμιάσεις των κρεμμυδιών και η Σκορδά στην διαπασών. Οπότε πήγαινε φουκαριάρη μου στο μάθημα, να γλιτώσεις τα xanax και να πάρεις και πτυχίο στην ώρα σου.
Τρίτον: Έλα τώρα, μεταξύ μας, και την μπουγάτσα κάποια στιγμή την βαριέσαι. Πόσο μάλλον όταν την τρως ήδη τα τελευταία δεκαοχτώ χρόνια της ζωής σου. Επίσης βαριέσαι την Τσιμισκή (για την οποία θα σας μιλήσω εκτενέστερα με την πρώτη ευκαιρία-κυρίως για το πως περπατάμε στην Τσιμισκή), τον Λευκό Πύργο, τον Μέγα Αλέξανδρο (όχι τον ίδιο, το άγαλμα προφανέστατα) και τον παρανοικό τύπο που συναντάς τα βράδια στο 78N, σε κοιτάζει με βλέμμα βοδιού και περισσού θράσους και αφήνει όμορφους ήχους να βγουν από την στοματική του κοιλότητα αφήνωντας σε με οσφρητικές νότες πεϊνιρλιού, αγγουροντομάτας και παστής σαρδέλας (καλά, αυτός δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και από την πρώτη συνάντηση εδώ που τα λέμε). The main point is ότι οι άλλοι στον πρώτο μήνα των σπουδών τους έχουν να εξερευνήσουν ένα σωρό πράγματα σε αντίθεση με εσένα που μπορείς να ξεφυλλίζεις τον οδηγό σπουδών σου πίνοντας μίλκο στο πατρικό σου.
Έλα, μη μου απελπίζεσαι αγαπημένο μου φοιτητάκι. Όλα αυτά στα είπα για να σου πλασάρω ακόμα καλύτερα τα αναρίθμητα θετικά σου:
- Χρωστάς μαθήματα. Εντάξει δεν έγινε και κάτι. Στην πόλη σου σπουδάζεις. Οι γονείς που πληρώνουν ενοίκια και λογαριασμούς σε άλλες πόλεις, πίστεψέ με, θα είναι πιο υστερικοί από τους δικούς σου. Χαλαρά μωρό μου. Ν+2, όπου Ν τα έτη της σχολής σου και βγες για ένα κρασί παραπάνω. Το μάθημα θα είναι εκεί και τον Σεπτέμβρη.
- Μεγειά το iphone, το ipad ή ότι άλλο, “i” και μη, θες να αγοράσεις. Δεν χρειάζεται να σου πάρουν ψυγείο, φούρνο μικροκυμάτων ή να σου πληρώσουν τα κοινόχρηστα. Θα το έχεις με λιγότερα παρακάλια for sure.
- Βρε κουτό, βρε κουτό. Συγκρίνεται η Θεσσαλονίκη με την ελληνική επαρχία; Έχει ένα σωρό μαγαζιά που δεν έχεις ακόμα ανακαλύψει, μια υπέροχη νέα παραλία να περπατήσεις με το αίσθημα (μόνο μη βγεις selfie στις ομπρέλες γιατί μου προκαλεί αναγούλα), έχεις τα θέατρά σου, τα σινεμά σου, τις μεγάλες πίστες σου, τις βόλτες σου στα κάστρα, τα αναρίθμητα πολιτιστικά σου event. Ήρθε η ώρα να ανακαλύψεις τα κρασάδικα στην ροτόντα και το μπιτ-μπαζάρ, να πας σε live στα πανεπιστήμια, να οργώσεις την βαλαωρίτου και πολλά άλλα πέρα από τα μαγαζιά της Αριστοτέλους, της Λ.Νίκης και της γειτονιάς σου, τα οποία επισκέπτεσαι τόσα χρόνια. Μην ψαρώνεις. Μακρυπρόθεσμα είσαι κερδισμένος στις εξόδους.
- Ετοιμάσου να γνωρίσεις την Ελλάδα. Έχεις σπίτια να σε φιλοξενήσουν σχεδόν παντού. Θα έχεις τόσο-όσο από τις εμπειρίες σε πολλά μέρη της Ελλάδος, plus όλες τις ανέσης της μεγάλης πόλης σου.
- Μάντεψε ποιος δεν έχει να σκουπίσει, πλύνει πιάτα, πλύνει ρούχα, μαγειρέψει, ξεσκονίσει, σιδερώσει. Ναι, εσύ είσαι. Έτσι κι αλλιώς πάρ’ το απόφαση, και να τα κάνεις η μάνα σου πάλι θα γκρινιάζει ότι τα έκανες λάθος. Κάτσε χαλαρά να τα απολαύσεις όσο μπορείς ακόμα.
- Έχεις βηχαλάκι και πυρετούλη; Πονάν οι αμυγδαλές σου. Μα καλέ μου, δεν χρειάζεται καν να σηκωθείς μέσα σε αυτό το χάλι να ψάξεις φαρμακείο. Στο ντουλάπι με τα φάρμακα είσαι εφοδιασμένος με ότι χρειάζεσαι και η ζεστή σούπα δεν είναι δική σου δουλειά όσον αφορά στο μαγείρεμα. Δοκίμασε να βράσεις σούπα με 39 πυρετό και τους υδρατμούς πάνω απ’το κεφάλι σου και θα πάρεις μια μικρή γεύση από τα μεταθανάτια καζάνια της κολάσεως, ενώ από την υψηλή θερμοκρασία πολύ πιθανό να βλέπεις και τον ίδιο τον Λούσιφερ να σε τσιμπάει με την πιρούνα να ξαναμπείς στο τσουκάλι σου. Η απάντηση: I’m not here for that.
Κοίτα βρε άτιμο πόσα πλεονεκτήματα σου μάζεψα. Εντάξει, υπάρχουν πάντα και αυτά που θυσιάζεις αλλά, εν τέλει, δεν νομίζεις κι εσύ ότι βγαίνεις κερδισμένος; Και πας και ένα ωραιότατο Erasmus στο τρίτο έτος και είσαι κομπλέ. Ε; Γαμάτο; Καλά φοιτητικά χρόνια θα σου ευχηθώ και τα λέμε στα όμορφα καφέ της πόλης.