Σήμερα, στις 30 Ιουλίου του 2014, μαζί με την Παγκόσμια Μέρα για την Φιλία, τα Ηνωμένα Έθνη εγκαθιδρύουν για πρώτη φορά και καθιερώνουν την Παγκόσμια Μερα κατά της Εμπορίας Ανθρώπων με στόχο να επιτευχθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενημέρωση των πολιτών για ένα ζήτημα τόσο σοβαρό που βρίσκεται τόσο κοντά μας αλλά δεν το συνειδητοποιούμε.
Eμπορία ανθρώπων’ σημαίνει τη συλλογή, τη μεταφορά, τη μετακίνηση, την υπόθαλψη ανθρώπων μέσω απειλής ή χρήση βίας ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, απαγωγής, εξαπάτησης, απάτης, κατάχρηση δύναμης ή μιας ευάλωτης κατάστασης, ή της πληρωμής ή λήψης χρημάτων με σκοπό τη συγκατάθεση ενός ατόμου ώστε να ασκήσει εξουσία πάνω σε έναν άλλον άνθρωπο με σκοπό την εκμετάλλευση. Η εκμετάλλευση περιλαμβάνει την εκπόρνευση του άλλου, ή άλλες μορφές σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αναγκαστική εργασία ή υπηρεσίες, δουλεία ή πράξεις όμοιες με δουλεία, υποτέλεια ή αφαίρεση οργάνων.
Τα κέρδη που αποφέρει το παγκόσμιο εμπόριο ανθρώπων στα εγκληματικά δίκτυα μπορούν να συγκριθούν μόνο με τα αντίστοιχα του εμπορίου ναρκωτικών και όπλων.
Ασφαλώς, όλοι μας έχουμε ακούσει για το trafficking, για την εμπορία ανθρώπων, για το “σύγχρονο δουλεμπόριο”, αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζουμε πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα, πόσες ανθρώπινες ζωές καταστρέφονται μέσα από την πιο τερατώδη μορφή εγκλήματος που μαστίζει αυτή τη στιγμή την ανθρωπότητα, σε πόσο μεγάλο βαθμό τελείται αυτό το έγκλημα στην χώρα μας και ακόμα πόσο εμείς οι ίδιοι μέσα από την άγνοιά μας συμβάλλουμε ή διευκολύνουμε την έξαρση του φαινομένου, κυρίως με το να εθελοτυφλούμε ή να εκμηδενίζουμε τη σοβαρότητά του.
Συνήθως, πολύς κόσμος θεωρεί ότι τα θύματα του trafficking δεν είναι, ουσιαστικά, θύματα, αλλά ότι “τα θέλανε”, “πηγαίναν γυρεύοντας” και άλλα τέτοια ή από την άλλη ότι οι δουλέμποροι επικ
Στη χώρα μας και γενικότερα στα Βαλκάνια το πρόβλημα λαμβάνει ανησχυτικές διαστάσεις. Η Ελλάδα λειτουργεί κυρίως ως ενδιάμεση χώρα, δηλαδή οι έμποροι μεταφέρουν τα θύματά τους στην Ελλάδα με σκοπό να τα διακινήσουν έπειτα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν έχει και η Ελλάδα μεγάλο αριθμό θυμάτων trafficking. Σύμφωνα με την Αναφορά των Ηνωμένων Εθνών για το 2014 “η Ελλάδα αποτελεί χώρα transit, χώρα προορισμού αλλά περιορισμένη πηγή εξαγωγής θυμάτων trafficking σε άλλες χώρες, δηλαδή τα ποσοστά Ελλήνων-θυμάτων trafficking είναι πολύ μικρά.”
Δυστυχώς, τα μέτρα που λαμβάνονται για την καταπολέμηση του εγκλήματος δεν αποφέρουν κανένα αποτέλεσμα και ανηκούν περισσότερο στη σφαίρα της θεωρίας παρά σε αναζήτηση ρεαλιστικών και δραστικών λύσεων. Ασφαλώς, το trafficking και η έξαρσή του σχετίζεται άμεσα με τα επίπεδα της φτώχειας σε μια χώρα, όμως δεν είναι μόνο αυτό που στέλνει εκατομμύρια θύματα στα χέρια των εκμεταλλευτών τους, αλλά και φαινόμενα κοινωνικά, ο ρατσισμός, συχνά μια πεποίθηση ότι κάποιοι άνθρωποι είναι όντα κατώτερα και τους “αξίζει η θέση του δούλου”.
Σήμερα εκτιμάται ότι περισσότερα από 20 εκατομμύρια ανθρωποι βρίσκονται υπό συνθήκες αναγκαστικής εργασίας, με την πλειοψηφία τους να είναι γυναίκες, νεαρά ανήλικα κορίτσια και παιδιά, ενώ και τα ποσοστά των ανδρών δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα.
Η διεθνής κοινότητα ή μεμονωμένες ΜΚΟ προσπαθούν μια διάφορους τρόπους να περιορίσουν το φαινόμενο ή τουλάχιστον να διαδώσουν την ύπαρξή του. Με το παρόν άρθρο, αυτό θα ήθελα να επιτύχω και εγώ για αυτό και παρακάτω θα παραθέσω μερικούς συνδέσμους από τους οποίους μπορείτε να ενημερωθείτε για το φαινόμενο, το οποίο με την αξιοποίηση της τεχνολογίας διατρανώνεται σε ανησυχητικό βαθμό.
World Day Against Trafficking in Persons