«Ο Τσε θυμίζει αυτό που ξέρουμε ήδη από τον Σπάρτακο αλλά πολλές φορές το ξεχνάμε: Η ανθρωπότητα βρίσκει στον αγώνα κατά της αδικίας ένα σκαλοπάτι που την εξυψώνει. Που την κάνει καλύτερη, που την κάνει πιο ανθρώπινη». (Υποδιοικητής Μάρκος, Μεξικό, 1994)
Πριν 86 χρόνια γεννήθηκε ο Ερνέστο, γνωστός ως Τσε, Γκεβάρα.
Αργεντίνος κομμουνιστής επαναστάτης. Και από τους ελάχιστους που, εκπροσωπώντας την επαναστατική κυβέρνηση της Κούβας, μίλησαν στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. Πριν όμως ήταν γιατρός. Συμμετείχε στο κίνημα της 26ης Ιουλίου που πέτυχε την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα, αρχικά προσφέροντας τις ιατρικές γνώσεις του και αργότερα ως διοικητής των ανταρτών. Μετά έγινε πολιτικός.
«Αν με ρωτούσαν εμένα, αν αυτή η επανάσταση που έχετε μπροστά στα μάτια σας είναι μια επανάσταση κομμουνιστική, αφού θα καθόριζα ακριβώς τι είναι κομμουνισμός αγνοώντας τις κατηγόριες που εξύφανε ο ιμπεριαλισμός και οι αποικιοκρατικές δυνάμεις που τα ανακατεύουν όλα, θα κατέληγα να πω πως αυτή η Επανάσταση, στην περίπτωση που θα θεωρηθεί μαρξιστική —και ακούστε καλά πως λέω μαρξιστική θα είναι, γιατί ανακαλύψαμε εμείς καθώς κι’ αυτή με τις δικές της μεθόδους τους δρόμους που υπέδειξε ο Μαρξ»
Μικρός διαγνώστηκε με «σπαστικό άσθμα» και δεν μπορούσε να φοιτήσει εύκολα στο σχολείο. Η μητέρα του τού έμαθε να γράφει και να διαβάζει και αργότερα τον υποστήριξε στη μελέτη του στο σπίτι. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε από το να κοινωνικοποιηθεί και να αποκτήσει μια πολύπλευρη παιδεία μέσα από τη λογοτεχνία, την ποίηση και τη φωτογραφία.
Αργότερα, γράφτηκε στο Λύκειο και αποφοίτησε με στόχο να σπουδάσει μηχανική. Ο θάνατος της γιαγιάς του άλλαξε το όνειρό του και τον οδήγησε στην ιατρική. Το 1948. Ορκίστηκε γιατρός το 1953 και από τότε άρχισε να ταξιδεύει και να γνωρίζει περισσότερο τον κόσμο της αριστεράς και του κομμουνισμού.
Ταυτόχρονα, επιδεινωνόταν η οικονομική του κατάσταση και αποφάσισε να εργαστεί και ως φωτογράφος.Στις αρχές Ιουλίου του 1955, o Γκεβάρα συνάντησε για πρώτη φορά τον Φιντέλ Κάστρο, o οποίος ήταν αρχηγός των Moνκαντίστας. Την πρώτη συνάντησή τους ακολούθησαν πολυάριθμες συναντήσεις και συζητήσεις γύρω από την πολιτική κατάσταση στη Λατινική Αμερική και το ενδεχόμενο της οργάνωσης μίας επανάστασης ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα.
“Η Κουβανέζικη Επανάσταση παίρνει τον Μαρξ από το σημείο εκείνο που εγκατέλειψε την επιστήμη για να πιάσει το επαναστατικό τουφέκι. Και τον πιάνει από κει, όχι από ρεβιζιονιστικό πνεύμα, ούτε και για να αγωνιστεί εναντίον εκείνου που έπεται του Μαρξ με την πρόθεση να αποκαταστήσει έναν «καθαρό» Μαρξ, άλλα απλά γιατί, μέχρι τότε ο επιστήμων Μαρξ, βρισκόμενος έξω από την ιστορία, μελετούσε και πρόβλεπε το μέλλον. Από κει κι έπειτα ο Μαρξ, ο επαναστάτης της ιστορίας, έμπαινε στον αγώνα”
Κίνημα της 26ης Ιουλίου: Θεωρείται πιθανό πως κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και της εκγύμνασης, απέκτησε το παρωνύμιο Τσε (Che), εξαιτίας της συχνής χρήσης της λέξης che (φίλος ή και επιφώνημα: Ε εσύ!) που έκανε ο ίδιος μιλώντας, έκφραση που αν και είχε εισαχθεί στη γλώσσα των Αργεντινών, φαινόταν αστεία στους Κουβανούς.
Κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στον ανταρτοπόλεμο, η αποφασιστικότητά του και οι ικανότητες του, σύντομα οδήγησαν στην άνοδό του στην ιεραρχία του αντάρτικου σώματος, κερδίζοντας το σεβασμό των υπολοίπων ανταρτών, χωρίς να απουσιάζει και το αίσθημα του φόβου που προκαλούσε ενίοτε η σκληρότητά του, υπεύθυνος ο ίδιος για εκτελέσεις ανταρτών που λειτουργούσαν ως πληροφοριοδότες του κουβανικού καθεστώτος. Υπήρξε ο πρώτος αντάρτης στον οποίο δόθηκε το αξίωμα του Κομαντάντε του Επαναστατικού Στρατού της Κούβας.
Μετά την επιτυχία του αντάρτικου στρατού και κατά τους πρώτους μήνες της κατάληψης της εξουσίας, ο Τσε Γκεβάρα τέθηκε διοικητής του φρουρίου Λα Καμπάνια, με αρμοδιότητα να εξετάζει τις εφέσεις των υποθέσεων των δύο Επαναστατικών Δικαστηρίων (Tribunales Revolucionarios, TR)
Μαζί με τους Φιντέλ Κάστρο,Ραούλ Κάστρο και Καμίλο Σιενφουέγος, αποτέλεσε μετά την επανάσταση σημαντικό μέλος της νέας κουβανικής κυβέρνησης, η οποία σύντομα ξεκίνησε να πραγματοποιεί ριζικές μεταρρυθμίσεις, καθιερώνοντας για παράδειγμα δωρεάν σύστημα υγείας, όπως και ένα εκπαιδευτικό σύστημα που εξασφάλιζε και στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα (μέχρι τότε κυρίως αναλφάβητα) σχολική μόρφωση. Στην κυβέρνηση, ο Γκεβάρα υποστήριξε περισσότερο τις κομμουνιστικές ιδέες απ’ όσο ο Φιντέλ Κάστρο.
“Κάθε άνθρωπος είναι τόσο μικρός όσο ο φόβος που αισθάνεσαι και τόσο μεγάλος όσο ο εχθρός που επιλέγει”
Οι διαφορές του με τον Κάστρο σε ό,τι αφορά στις σχέσεις της Κούβας με την Σοβιετική Ένωση ή την οικονομική πολιτική πιθανώς συνέβαλαν στην απόφαση του Τσε να εγκαταλείψει την Κούβα, σκοπεύοντας να μεταφέρει την επανάσταση σε όλον τον κόσμο.Ταξίδεψε στο Κονγκό, αλλά τελικός του σταθμός ήταν η Βολιβία, όπου οργάνωσε μια αποτυχημένη όπως αποδείχθηκε επανάσταση, χάρη στην ενίσχυση της αντίπαλης δύναμης από τις ΗΠΑ.Κατά τη διάρκεια της επανάστασης τραυματίστηκε, συνελλήφθη και δολοφονήθηκε. Ήταν 9 Οκτωβρίου 1967.
Τα τελευταία του λόγια : ««Ήρθατε να με σκοτώσετε. Ρίξε, δειλέ, έναν άντρα θα σκοτώσεις».
