Την περασμένη εβδομάδα -και μιλάω για ολόκληρη την εβδομάδα- μου έκανε φοβερή εντύπωση ότι όπου και να βρισκόμουν καθημερινά η συζήτηση για κάποιο λόγο έφτανε στις κατσαρίδες. «Ήθελε να μου κάνει κακό!», αναφώνησε η Άννα, «ξεκάθαρα, προμελετημένη κίνηση εναντίον μου», είπε η Κωνσταντίνα, «πήρα μία τρομάρα» ακούστηκε η Ιφιγένεια. Τι κοινό λοιπόν μπορεί να έχουν αυτές οι τρεις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες, τις οποίες εγώ μεταξύ άλλων άκουσα τυχαία στο δρόμο; Μα φυσικά τις κατσαρίδες. Γιατί όλες τις φοβούνται! Και αυτό είναι κάπως αυταπόδεικτο αφενός και αντικειμενική αλήθεια αφ ετέρου. Το σίγουρο είναι ότι για πολλές από αυτές ο φόβος συμπληρώνεται και από ένα έντονο συναίσθημα σιχαμάρας και απέχθειας. Εντάξει όμως, για να μην κατηγορηθώ από τον γυναικείο πληθυσμό θα προσθέσω σίγουρα και το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί από εμάς που «δεν το έχουν» με τα εν λόγω ζωύφια. Εγώ ευτυχώς δεν ανήκω σε αυτήν την κατηγορία.
Φαντάζομαι ότι ένας από τους λόγους που οι γυναίκες έχουν κηρύξει αυτόν τον άτυπο πόλεμο απέναντι στις κατσαρίδες, είναι ότι λανσάρονται σε παραπάνω από μία εκδόσεις και συνήθως η ύπαρξή τους δε συνδέεται με το πόσο βρώμικο, αλλά με το πόσο καθαρό είναι ένα σπίτι.. Άλλες πετάνε, άλλες περπατάνε πολύ γρήγορα, μέχρι και κατσαρίδες που έχουν αντοχή σε κάθε είδους απωθητικό έχω ακούσει! Τι όμως προκαλεί αυτή την αηδία και το φόβο; Η απάντηση δεν είναι και τόσο μαγική και ούτε θέλει και πολύ κόπο για να βρεθεί. Απλά συμβαίνει. Δεισιδαιμονίες και μια σειρά από χαρακτηρισμούς συμπληρώνει το τοπίο. Με πιο γνωστό ίσως αυτό της μικρής Τερέζας, η οποία τέζα.
Έχει αναρωτηθεί όμως ποτέ κανείς γιατί υπάρχει αυτό το ζωύφιο και ποια ακριβώς είναι η χρησιμότητά του για την ανθρωπότητα. Μάλλον όχι! Εγώ για παράδειγμα, επειδή έχω έμφυτο και το στοιχείο της περιέργειας το έψαξα λίγο παραπάνω και μία πρώτη εκτίμηση μιλά για ορισμένα στοιχεία τα οποία μόνο θετικά μπορεί να είναι. Με τα στατιστικά στοιχεία να μιλούν για πάνω από 3.500 διαφορετικά είδη, πρέπει να θεωρούμαστε τυχεροί που στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο 20. Επιπλέον είναι λίγοι αυτοί που ξέρουν ότι το συγκεκριμένο ζωύφιο έχει καταπληκτική αντοχή στο εξωτερικό περιβάλλον κυρίως λόγω της κατασκευής της. Συγκεκριμένα, μπορεί να αντέξει έως και 15 φορές περισσότερη ραδιενέργεια από ότι ο άνθρωπος. Αυτό από μόνο του ως στοιχείο λέει πολλά. Μπορεί συνεπώς να αντέξει σε ενδεχόμενη πυρηνική καταστροφή. Ως συμπέρασμα λοιπόν απορρέει ότι από τις κατσαρίδες ο άνθρωπος μπορεί να μάθει πολλά. Και αυτό ισχύει γιατί 
Ωστόσο, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το συγκεκριμένο ζωύφιο δεν έχει και πολλά να προσφέρει. Θεωρείται παρείσακτο και το μόνο που προκαλεί είναι ένα περίεργο συναίσθημα αηδίας που το μόνο που προσφέρει είναι να κάνει οτιδήποτε ακολουθήσει να δείχνει όμορφο. Ίσως και να έχουν δίκιο. Για αυτό και οι φωτογραφίες του συγκεκριμένου άρθρου δεν έχουν επιλεχθεί τυχαία.
Να προσθέσω σε αυτό το σημείο ότι προσωπικά έχω βιώσει άσχημα τη σχέση που μπορεί να αναπτύξει ο ανθρώπινος οργανισμός με τα βλαττοειδή, τον επιστημονικά αποδεκτό όρο για τις κατσαρίδες. De niño (όταν ήμουν παιδί στα Ισπανικά à θα πάω Erasmus και ετοιμάζομαι) είχα νοσηλευθεί σε νοσοκομείο για λίγες μέρες, επειδή είχα πιει από μία πηγή σε ένα βουνό πάνω στην οποία είχαν περπατήσει κατσαρίδες και μερικά από τα αυγά τους βρέθηκαν στο στομάχι μου. Έζησα… Συνεπώς δε χρειάζεται να φοβάστε. Απλά ανασηκώστε το πόδι και ρίξτε το με μανία πάνω της. Αν πάλι είστε περισσότερο ειρηνική και λιγότερο βάναυση τότε χρησιμοποιήστε το «τίμιο» και καθόλα ταπεινό AEROSOL. Τέλος αν δηλώνετε φίλη των ζώων και συναφών ειδών απλά αγνοήστε την και πάρτε ένα τηλέφωνο στο 210 60 20 202.