Ή, με λόγια του Όσκαρ Γουάιλντ, “δε μου αρέσει να μου δίνουν συμβουλές, μπορώ να κάνω και μόνος μου λάθη”.
Η κυρία Ε. Jong είπε: “Συμβουλές είναι αυτό που ζητάμε όταν ξέρουμε την απάντηση, αλλά ευχόμαστε να μην την ξέραμε”. Με λίγα λόγια, πονηρέ αναγνώστη, ξέρεις πολύ καλά τί πρέπει να κάνεις. Αλλά έρχεσαι σε μένα για να σου χρυσώσω το χάπι και να σου πω ότι πρέπει να κάνεις αυτό που θες. Και ως καλός συμβουλάτορας, αυτό θα σου πω. Κάνε ότι γουστάρεις και λείπε με.
Ο κύριος Ροσφουκώ από την άλλη, το βλέπει από την πλευρά του συμβουλάτορα: “… αγαπούν να δίνουν καλές συμβουλές, για να παρηγορούνται που δεν είναι σε θέση να δίνουν κακά παραδείγματα”. Όπως και να το κάνουμε, ένα κακό παράδειγμα αξίζει όσο όλες οι συμβουλές του κόσμου. Αλλά αυτός που δεν έχει παραφερθεί ποτέ του, αυτός που δεν ήταν ποτέ παράνομος ή ανήθικος, είναι καταδικασμένος να δίνει καλές συμβουλές (μερικές φορές, να σου τις επιβάλλει κιόλας γιατί σου λέει, αφού εγώ στερήθηκα το ανήθικο, πρέπει να το στερηθείς κι εσύ).
Μέχρι πρότινος πίστευα ότι οι συμβουλές είναι το πλέον άχρηστο πράγμα όταν αφορά σε αισθηματικά ζητήματα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει ακολουθήσει τις συμβουλές που ακούει, ούτε καν τις δικές μου οι οποίες βασίζονται σε μαθηματικά πρότυπα και μοτίβα τα οποία είναι αλάνθαστα. Λένε ψέμματα οι αριθμοί; Δεν νομίζω. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι άχρηστες οι συμβουλές, αλλά υπάρχει μία μικρή αμφιβολία μετά από συζήτηση με φίλο καρδιακό. Όταν κάποιος έρχεται λοιπόν και σου ζητάει συμβουλή σε ένα περίπλοκο αισθηματικό ζήτημα, από ό,τι κατάλαβα υπάρχουν δύο τεινά: α) Να του πεις την άποψή σου, με βάση το δικό σου μυαλό, πως θα καταφέρει κατά τη γνώμη σου να διεκδικήσει σωστά αυτό που θέλει. β) Το λάθος τεινό.
Πλακίτσα. Το β) κατά τον φίλο μου είναι να προσπαθήσεις να καταλάβεις τον τρόπο που σκέφτεται ο άλλος και να του προτείνεις λύσεις οι οποίες ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία του και την προσωπικότητά του. Άκου λέει. Γιατί να έρθει κάποιος να σε ρωτήσει κάτι το οποίο θα μπορούσε να σκεφτεί και μόνος του; Και αν τελικά του προτείνεις κάτι που θα μπορούσε να σκεφτεί μόνος του, μήπως είναι λίγο χαζούλης;
Λύθηκε λοιπόν κι αυτό. Οι συμβουλές, όπως απέδειξα, σε αισθηματικά ζητήματα δεν έχουν νόημα, παρά μόνο αν ακολουθείς αυτά που σε συμβουλεύω εγώ. Αναγνώστη, έχεις ένα πρόβλημα που σε ταλανίζει εδώ και 4 μέρες, από τότε που της μίλησες στην τουαλέτα του μπαρ ενώ είχες πιει τον άμπακο και δεν ξέρεις πως να τα μπαλώσεις; Νόμιζες ότι σε κεράτωσε και για να εκδικηθείς κεράτωσες κι εσύ, αλλά τελικά δεν σε κεράτωσε και δεν ξέρεις τι να κάνεις; Ο πανμέγιστος αρθρογράφος (εγώ) και οι πολύτιμοι συνεργάτες του θα σε καταπιέσουν να ακούσεις τη συμβουλή τους μέχρις ότου τα μπαλώσεις.
Άνθρωποι:
Οι άνθρωποι είστε περίπλοκα όντα, με αρκετά χαμηλή νοημοσύνη για να καταλάβετε τί θέλετε εγκαίρως. Οπότε, κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και τους γύρω σας και κάντε μία εσωτερική αναζήτηση. Τί σας γεμίζει; Τί ζητάς από τους φίλους σου, για παράδειγμα; Θέλεις να είναι καλοί για να μπορείς να στηρίζεσαι σε αυτούς; Θέλεις να έχουν λεφτά για να σου δίνουν; Αστείοι για να σε κάνουν να ξεχνιέσαι από τις αισθηματικές σου υποθέσεις που πρέπει να μπαλώσεις; Τί ζητάς από τη σχέση σου; Καλό κρεββάτι; Πολύ καλό κρεββάτι; Πόσο καλό κρεββάτι ζητάς πια;! Και χιούμορ; Εντάξει, αλλά κατάληξε κάπου, και αρκέσου σε αυτά που έχεις αλλιώς από ‘δω παν’ κι οι άλλοι. Δε σου αρέσει η δουλειά σου; Σκατά να φας. Τέτοια εποχή και έχεις και απαιτήσεις; Και πολύ καλά κάνεις, αλλά αντί της γκρίνιας, μήπως να επιλέξεις τη δράση;Σχέσεις:
Έχεις μία σχέση η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα; Η λύση είναι μονάχα μία. Συζήτα το. Αν δεν θέλεις ή δε μπορείς να το συζητήσεις για κάθε λογής δικαιολογία που έχεις στο μυαλό σου, τότε δεν είσαι έτοιμος για σχέση. Εάν το έχεις προσπαθήσει και δεν είδες φως, τότε η σχέση δεν είναι ώριμη ή ο “έτσι” σου για τη σχέση αυτή. Να είσαι ειλικρινής και να έχεις υπομονή.
Και μία τελευταία συμβουλή από τον Βόλντεμορτ των ανθρωπίνων σχέσεων (μουά): Ποτέ μη δίνετε συμβουλές παρουσία τρίτων. Θα παρερμηνευθεί ως μομφή. Κι αν εγώ σας δίνω συμβουλές τώρα, είναι επειδή είμαστε οι δυο μας.
Νομίζω ότι τώρα, αφού έβαλα τη ζωή σας σε τάξη, μπορώ να συνεχίσω στο θέμα μου.
***
Συμπληρωματικά λοιπόν, υπάρχουν και οι άνθρωποι (κυρίως γονείς ανήκουν στην κατηγορία αυτή), που δίνουν συμβουλές χωρίς να τους το ζητήσεις. Όπως ακριβώς έκανα εγώ σε αυτό εδώ το άρθρο. Είναι τρομερά ενοχλητικοί αυτοί οι άνθρωποι.
Αυτό που πρέπει να ξέρεις φανατικέ μου αναγνώστη είναι ότι αυτοί που ζητάνε συμβουλές, δεν το κάνουν για να σε ακούσουν. Το κάνουν για να σου μιλήσουν. Και μερικές φορές για να βρούν συνενόχους. Δηλαδή, πας και λες στον κολλητούλη σου ότι κεράτωσες το Μαράκι. Γιατί του το λές; Για να σου πει τί να κάνεις; Ή για να το βγάλεις από μέσα σου; Το κάνεις κυρίως για να το μάθει κι άλλος ένας, να αναπτυχθεί αυτό που λέμε συνενοχή, το οποίο δένει δύο ανθρώπους όσο λίγα πράγματα στη ζωή. Ένα μυστικό που το μοιράζεσαι αποτελεί την καλύτερη επιβεβαίωση ότι ο άλλος είναι το άτομο της εμπιστοσύνης σου, ότι τον αγαπάς, ότι τον έχεις ανάγκη. Επιστρέφοντας στο θέμα μας όμως, την έκανες την πατατιά σου στο Μαράκι, οπότε κατά κύριο λόγο θες να το βγάλεις από μέσα σου. Η συνενοχή είναι παρελκόμενο.
Για να κλείσω το άρθρο που προορίστηκε να σε συγκλονίσει, γλυκέ μου συμβουλάτορα, άκου τη συμβουλή μου: άσε τον άλλον να μιλήσει, να ανακουφιστεί, και πες του αυτό που θέλει να ακούσει. Να χαρείς από μέσα σου κρυφά που σε εμπιστεύτηκε και εννοείται, να τον κατακρίνεις από μέσα σου για την αδυναμία που δείχνει.