Θανάσης ΠαπαδόπουλοςΑπό το Γατόσκυλο μέχρι και τον Μπομπ Σφουγγαράκη, θυμόμαστε τα καλύτερα καρτούν του Nickelodeon!
Σαν αυθεντικό 90’s kid (γεννημένος το ’97 οπότε είμαι full 90’s, τζαμάτο τζαμάτο, αγόρια ιππότες κορίτσια μαύρες κότες κλπ.) δεν θα μπορούσα να μην γράψω για τα cartoon, τα παιδικά, τα μικιμαου που όλοι εμείς οι true 90’s πιτσιρικάδες και πιτσιρίκες αγαπήσαμε και λατρέψαμε. Ας θυμηθούμε λοιπόν πέντε από τα καλύτερα καρτούν της Nickelodeon, που μας έκαναν παρέα τα μεσημέρια μετά το σχολείο, τα καλοκαίρια μας ή ακόμα και τώρα αν η νοσταλγία σας έχει χτυπήσει στο κεφάλι.
Τα περισσότερα καρτούν από αυτά βέβαια κυκλοφόρησαν στα τέλη των 90’s και ήρθαν στην Ελλάδα στις αρχές της νέας χιλιετίας, αλλά σίγουρα είναι αξιομνημόνευτα και είναι όσο 90’s είμαι και εγώ.
Honorable mentions: Aaahh!!! Real Monsters, Doug, Οικογένεια Thornberry, Rocko’s Modern Life
Γατόσκυλο (1998-2005)
Θα ήταν έγκλημα να μην ξεκινήσω με το Γατόσκυλο (Catdog), μια σειρά που όποιον και να ρωτήσεις τη θυμάται. Δυο συνδεδεμένα δίδυμα, ο γάτος και ο σκύλος (δεν θέλουμε να ξέρουμε πως) στο 90% των επεισοδίων θα ρίχνουν τρελό ξύλο ο ένας στον άλλο, είτε λόγω των αντιθέτων χαρακτήρων τους, είτε επειδή ένα μπλε ποντίκι, ο Winslow τους μπλέκει για να κάμει τα χάχανά του.
Η σειρά παρουσίαζε τον σκύλο ως ευαίσθητο, φιλικό, εξωστρεφή αλλά ελαφρώς βλαμμένο, ενώ τον γάτο πιο έξυπνο, πονηρό και συμφεροντολόγο. Αυτό που θυμάμαι από το Γατόσκυλο είναι ότι σου έδινε από νωρίς στην παιδική σου ηλικία την επιλογή να πάρεις το μέρος κάποιου από τους δύο, και να κάνεις ντου σε όσους υποστηρίζουν τον αντίπαλο, το οποίο και θέλω να πιστεύω πως ήταν και ο σκοπός της σειράς, και όχι να δείξει κάτι πιο σημαντικό. όπως το ότι παρά τις διαφορές τους, είναι οικογένεια και στο τέλος πάντα ο ένας φροντίζει τον άλλο και είναι αγαπημένοι.
Hey Arnold! (1996-2004)
Πιθανότατα ένα από τα πιο έξυπνα και ιδιαίτερα cartoon που έχουν υπάρξει. Η υπόθεση αφορά ένα εννιάχρονο παιδί τον Arnold, ο οποίος πολύ συχνά έρχεται αντιμέτωπος με προβλήματα της κοινωνίας αλλά και προβλήματα που κάθε παιδί καλείται να αντιμετωπίσει κάποια στιγμή στη ζωή του μαζί με τους φίλους του, μεταξύ των οποίων βρίσκονται ο Gerald και η Helga.
Τo Hey Arnold είναι σίγουρα μελαγχολικό και αρκετά σκοτεινό (αρκεί να δείτε το επεισόδιο με τον Περιστεράνθρωπο) καθώς ο Άρνολντ δεν γνωρίζει σίγουρα που βρίσκονται οι γονείς του, ωστόσο παραμένει πάντα ελπιδοφόρο, κυρίως μέσω των μαθημάτων ζωής που προσφέρει μέσω των μοναδικών χαρακτήρων, οι οποίοι έχουν από ένα ιδιαίτερο background story να διηγηθούν.
Μάλιστα ανακοινώθηκε πως ο Arnold θα επιστρέψει σε δύο ταινίες, στα τέλη του 2017, οπότε όλα τέλεια.
Rocket Power (1999-2004)
Δεν θα μπορούσα να παραλείψω το Rocket Power καθώς είναι προσωπική μου αδυναμία επειδή είχε μέσα skateboard, surf, snowboard και χόκεϊ δηλαδή όσα ήθελα να κάνω μικρός και όσα βαριέμαι να κάνω τώρα. Μια παρέα πιτσιρικάδων μεταξύ των οποίων τα αδέρφια Otto και Reggina Rocket, τον Twister και το Στραβάδι, οι οποίοι για κάποιο λόγο μπορούσαν ότι extreme sport υπάρχει, πρόσφεραν σίγουρα διασκέδαση και μας πόρωναν στα νιάτα μας.
Στα επίσης θετικά, το stoner δίδυμο του πατέρα των δύο Rockets, του Raymundo και του Tito ο οποίος ήταν μακράν ο πιο κουλ τύπος που έχει υπάρξει σε cartoon και θα πρέπει κάποια στιγμή να βγει spin-off σειρά μόνο για πάρτη του, να λέει παροιμίες με τους αρχαίους χαβανέζους (;) που μόνο αυτός ξέρει, και να διδάσκει πως να είσαι άρχοντας του σύμπαντος, γιατί αυτό ακριβώς ήταν.
Μπομπ Σφουγγαράκης (από το 1999)
Οκ, μπορώ να το αφήσω και έτσι νομίζω. Ο Μπόμπ Σφουγγαράκης είναι η μακροβιότερη και πιο επιτυχημένη σειρά του Nickelodeon η οποία παίζεται ακόμα και σήμερα, και η πιο αγαπημένη από μικρούς και μεγάλους. Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που να μην τη γνωρίζει. Για όσους όμως ζούσαν σε σπηλιά τόσα χρόνια, ή σε ανανά (έπρεπε) θα σας πω τι παίζει στο περίπου:
Η ιστορία αφορά έναν καθηγητή χημείας, τον Καλαμάρη, ο οποίος αντιμετωπίζει διάφορα οικογενειακά προβλήματα ενώ στο μεταξύ παλεύει τη μάχη με τον καρκίνο. Αποφασίζει έτσι να ακολουθήσει τον δρόμο του εγκλήματος, και να παράγει μεταμφεταμίνη μαζί με τους πρώην μαθητές του, τον Μπομπ Σφουγγαράκη και τον Πάτρικ τον Αστερία ενώ παράλληλα το αστυνομικό team του κύριου Καβούρη και του Πλανγκτον προσπαθεί να τους σταματήσει.
Υπάρχει όντως κάποιος που να μην έχει δει Μπομπ;
Rugrats (1991-2004)
Το Rugrats ήταν άλλη μια πολύ επιτυχημένη σειρά cartoon από το 1991 μέχρι και το 2004. Η σειρά παρουσιάζει τη ζωή των μωρών και τις περιπέτειες που αυτά ζουν μέσα από τη φαντασία τους όταν δεν κοιτούν οι μεγάλοι, οι οποίοι συνήθως δεν παρατηρούν το τι σκαρώνουν τα μπαγάσικα τα πιτσιρίκια πίσω από τη πλάτη τους.
Ωστόσο το highlight της σειράς δεν ήταν ο Τόμι, τα δίδυμα ή ο Τσάκι ο οποίος με εκνευρίζει μέχρι και σήμερα, αλλά η Αντζέλικα η οποία ήταν το μεγαλύτερο κακομαθημένο κωλόπαιδο που έχει υπάρξει σε καρτουν, καθώς σε κάθε επεισόδιο έφερνε τη καταστροφή, το χάος, τον όλεθρο και τη θλίψη. Ήταν δηλαδή η Σωσώ απο τα “Εγκλήματα” στα νιάτα της.
