Νεφέλη ΠάλοςΈνα από τα κορυφαία έργα του Μπέκετ ανεβαίνει στο Bios! Έρχονται άραγε… ευτυχισμένες μέρες;
Υπόθεση
Στην μέση της ερημιάς βρίσκεται η Γουίνι με τον άντρα της τον Γουίλι. Η ηρωίδα είναι εγκλωβισμένη μέσα σε ένα λόφο και με το πέρασμα του χρόνου βυθίζεται όλο και περισσότερο. Ένα κουδούνι σημαίνει την έναρξη και το τέλος της «ευτυχισμένης» ημέρας. Η Γουίνι κάθε μέρα διεκπεραιώνει ευλαβικά την ρουτίνα της: φλυαρεί, απαγγέλει, βουρτσίζει τα δόντια της, προσεύχεται αλλά κυρίως μονολογεί απέναντι στον άντρα της που την ακούει (και δεν την ακούει) σιωπηλός. Στις Ευτυχισμένες Μέρες της Γουίνι ο χρόνος κυλάει βασανιστικά…
Ο S. Beckett έγραψε τις Ευτυχισμένες Μέρες περίπου το 1960 και ένα χρόνο αργότερα το μετέφρασε στα γαλλικά. Θεωρείται από τα κορυφαία του έργα, μαζί με το «Περιμένοντας το Γκοντό», αλλά και από τα πιο δυσνόητα.
Μια πρώτη ερμηνεία είναι πως προσπαθεί μέσα από την κωμικοτραγική κατάσταση της Γουίνι να αποτυπώσει τον άνθρωπο μεταξύ ζωής και θανάτου, δηλαδή στο απόγειο της φθοράς του που είναι τα γηρατειά.
Επίσης, το έργο αποτελεί εντυπωσιακό παράδειγμα στο οποίο χώρος και σώμα γίνονται ένα. Η σταθερότητα του χώρου συγκρούεται άμεσα και έντονα με την ευθραυστότητα του σώματος.
Η σκηνοθεσία της Σύλβια Λιούλιου το αποτυπώνει άριστα αυτό με τη βοήθεια του φωτισμού και τη σκηνογραφική επιλογή των βιβλίων, τα οποία αναπαριστούν τον λόφο που εγκλωβίζει την Γουίνι.
Στο ρόλο της Γουίνι, η Όλια Λαζαρίδου είναι εξαιρετική. Χωρίς μελοδραματισμούς και στομφώδες ύφος αλλά με απλότητα, αμεσότητα και χιούμορ παραδίδει την Γουίνι όπως ακριβώς είναι: γλυκειά, ανασφαλής και φλύαρη. Ένας καθημερινός άνθρωπος δηλαδή που στο τέλος της ημέρας έρχεται να αντιμετωπίσει τις αναπόφευκτες σκέψεις του θανάτου.
Η παράσταση ήταν το αποτέλεσμα ενός πρωτότυπου εργαστηρίου. Τον περασμένο Σεπτέμβριο το Bios, με εισηγήτριες την Όλια Λαζαρίδου και την Σύλβια Λιούλιου, οργάνωσε το “9 Ευτυχισμένες μέρες με τον Beckett” με στόχο να προσεγγίσει το συνολικό έργο του Ιρλανδού συγγραφέα.
Επίσης, οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν από κοντά τις προετοιμασίες της παράστασης και συνέβαλαν καθοριστικά στο ανέβασμα με τις απόψεις και τις παρατηρήσεις τους.
Όπως συνηθίζει το Bios, προσφέρει στο κοινό μια ιδιαίτερη εμπειρία δουλεμένη από ανθρώπους που αγαπούν το θέατρο. Ειδικά στην εποχή μας, αυτή η πρωτοβουλία για μια εκ νέου ανάγνωση του μπεκετικού έργου επικροτείται ως καίρια. Γιατί στις πιο δύσκολες ώρες πρέπει να θυμόμαστε, όπως λέει και η Γουίνι, πως άλλη μια ευτυχισμένη μέρα έρχεται και είναι το σήμερα.
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Δραματουργία: Νίκος Φλέσσας- Σύλβια Λιούλου
Σκηνοθεσία: Σύλβια Λιούλου
Σκηνικά-κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Επιμέλεια κίνησης: Αγγελική Στελάτου
Ηχητική σύνθεση: Γιώργος Πούλιος
Φωτισμός: Δημήτρης Κασιμάτης
Παίζουν: Όλια Λαζαρίδου, Άγγελος Σκασίλας