Μάγδα ΤασούλαΒάλε πρόγραμμα και δες τις παρακάτω ταινίες!
Έχετε προσέξει ποτέ πόσο πιο ωραία και ανάλαφρα νιώθετε αφού παρακολουθήσετε μια ταινία; Ή ότι αν η διάθεσή σας είναι κακή μετά γίνεται καλή, κι αν είναι έτσι κι αλλιώς καλή γίνεται ακόμα καλύτερη; Μέχρι και τις φορές που βαριέστε να κάνετε το οτιδήποτε, μια ταινία θα σας προσφέρει ένα πολύ ευχάριστο και ψυχαγωγικό δίωρο, ενώ παράλληλα θα σας μεταφέρει από τη βαρετή πραγματικότητα σε έναν άλλο κόσμο, σίγουρα πιο ενδιαφέρων από αυτόν που βρίσκεστε τη δεδομένη στιγμή. Ξέρετε γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί ο κινηματογράφος κάνει καλό!
Δε θέλεις να βγεις από το σπίτι γιατί έξω βρέχει καρεκλοπόδαρα; Δες ταινία! (προτείνω “Identity” -2003)
Έχεις μόλις χωρίσει και θες να γελάσει λίγο το χειλάκι σου; Δες ταινία! (προτείνω “Bridget Jones diary” -2001)
Θες να μαζέψεις την παρέα σου στο σπίτι; Θα περάσετε πολύ καλύτερα με μια ταινία να παίζει στο background, ακόμη κι αν κανείς σας δεν την παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσήλωση! (προτείνω “Scott Pilgrim VS The World” -2010)
Kαι πάντα, φυσικά, υπάρχει η εναλλακτική να δεις την ταινία σου έξω, στο σινεμά της γειτονιάς σου. Στην πιο άνετη από τον υπολογιστή σου μεγάλη οθόνη, με τα ειδικά ηχοσυστήματα που σε κάνουν να πιστεύεις ότι είσαι μέσα στην ταινία, απολαμβάνοντας popcorn με βούτυρο.
Πέρα όμως από το ευχάριστο πέρασμα της ώρας και την παροδική ψυχική ανάταση που προσφέρει ο κινηματογράφος, τα οφέλη του είναι πολύ βαθύτερα, καθώς λειτουργεί και ως πολύτιμο μέσο ηθικής καλλιέργειας και διεύρυνσης των πνευματικών οριζόντων μας. Μέσα από αλληγορίες, ηθικά διλήμματα και δυσκολίες, παίρνουμε μαθήματα ζωής σχετικά με τον κόσμο, τη σκληρή πραγματικότητα, τους ανθρώπους και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Εδώ παραθέτω μερικές ταινίες που ενισχύουν το επιχείρημά μου…
“Forrest Gump” -1994: Δε χρειάζεται να είσαι ιδιοφυία για να τα καταφέρεις. Με το να μπορείς όμως να επικεντρώνεσαι στο στόχο σου, μπορείς να κάνεις θαύματα. Nα κάνεις το καλύτερο με τα πνευματικά αγαθά που κατέχεις.
“The Shawshank Redemption” -1994: Τα εργαλεία σου, δεν είναι τόσο σημαντικά όσο η δύναμη της θέλησης. Με θετική στάση και συνεπή δράση μπορείς να πάρεις αυτό που ζητάς, ανεξάρτητα από τις δεδομένες συνθήκες.
“Braveheart” -1995: Η ιστορία μας διδάσκει να είμαστε πιστοί στις ιδέες μας και να βρισκόμαστε σε θέση να κάνουμε θυσίες για αυτά που μας ανήκουν, δικαιούμεθα και πιστεύουμε. Xαρακτηριστική η κραυγή «Ελευθερία!» του Mel Gibson στην τελευταία σκηνή.
“Life Is Beautiful” -1997: Η αίσθηση του χιούμορ μπορεί να αποβεί σωτήρια μέχρι και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Είναι μεγίστης σημασίας η θετική στάση απέναντι στις δυσκολίες, για την προστασία του εαυτού μας, αλλά και των γύρω μας.
“The Truman Show” -1998: “Δεν υπάρχουν μυστικά στη ζωή. Όλα είναι δημόσια. Πάντα κάποιος σε κοιτά. Πες το όπως θες, Θεό, Σύμπαν, συνείδηση…”
Όποια ταινία κι αν αποφασίσετε να δείτε, το μόνο σίγουρο είναι πως κάτι θα έχεις να σας πει. Άλλοτε πιο άμεσα, κι άλλοτε αλληγορικά. Εκτός, λοιπόν, από το να μας κάνει να περνάμε καλά, ο κινηματογράφος χαρίζει ηθικά διδάγματα και μηνύματα τέτοια, ώστε να γίνουμε πιο σφαιρικοί άνθρωποι, με πολλές οπτικές γωνίες και διευρυμένο τρόπο σκέψης.
Είναι μια πραγματική ψυχαγωγία, κι όχι απλή διασκέδαση. Γι’ αυτό, προτείνω στους αναγνώστες μου να βλέπουν συχνά ταινίες, και να προσπαθούν να αποκωδικοποιούν τα μηνύματά τους, ώστε η ώρα που θα αφιερώσουν να αποβεί για αυτούς γόνιμη και διδακτική.
“Everybody has something that chews them up and, for me, that thing was always loneliness. The cinema has the power to make you not feel lonely, even when you are.”
― Τοm Hanks